หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4929

ไป๋อี้ยิ้ม “ก็เพราะว่าที่นี่คือรังจิ้งจอก และข้าเป็นเจ้าของที่นี่”

“อะไรนะ” เฉินผิงตกใจ

เขาไม่นึกว่าพ่อของไป๋เฉียน พ่อตาของเขา จะมีตลาดมืดที่กว้างใหญ่ขนาดนี้ในเมืองซือหนิว หมายความว่าฉันใช้ประโยชน์จากอิทธิพลของพ่อตาและทำตามใจตัวเองในตลาดมืดได้ใช่ไหม

หูหม่าซือและซิ่วรุ่ยรีบก้าวไปข้างหน้าและถามเฉินผิงที่ตกตะลึง “เฉินผิง ทำไมไม่เคยบอกเราว่าพ่อตาของเจ้ามีอิทธิพลขนาดนี้”

เฉินผิงพูดไม่ออกไปชั่วขณะ ฉันก็เพิ่งรู้ว่าฉันมีพ่อตา และเขาเป็นเจ้าของตลาดมืดขนาดใหญ่

“ตามมาสิ” ไป๋อี้พูด จากนั้นก็กระโดดเบาๆ เข้าไปในห้องที่ลอยอยู่เหล่านั้น

เมื่อเห็นอย่างนั้น พวกเฉินผิงก็ตามเข้าไปในห้อง

เมื่อเข้าไปในห้องก็เห็นได้ว่าภายในตกแต่งอย่างหรูหรา พอมองผ่านหน้าต่างห้องก็จะเห็นทั่วตลาดมืดอย่างชัดเจน

“เฉินผิง ชอบตลาดมืดของข้าไหม” ไป๋อี้ถามด้วยรอยยิ้ม

“แน่นอน ผมไม่นึกว่าพ่อตาจะยิ่งใหญ่ขนาดนี้ ในเวลาไม่กี่ร้อยปี คุณสร้างอิทธิพลได้ถึงขนาดนี้” เฉินผิงชื่นชมไป๋อี้

อย่างไรก็ตาม ไป๋อี้หัวเราะเบาๆ และพูดว่า “การบริหารตลาดมืดไม่ใช่เรื่องน่าโอ้อวดหรอก ในเมืองซือหนิวมีตลาดมืดขนาดใหญ่ถึงสิบแห่ง ที่จริงแล้วข้าก็แค่ทำงานให้พวกตระกูลระดับสูง พวกเขาจะมอบหมายให้เราจัดการเรื่องที่ไม่อาจทำในที่แจ้งได้ ถ้าพูดถึงอิทธิพลและพลัง ไม่มีใครในเมืองซือหนิวเหนือกว่าเจ้าเมืองอีกแล้ว”

ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาเป็นคนแปลกหน้าในเมืองที่ไม่คุ้นเคย ทั้งหูหม่าซือและซิ่วรุ่ยต่างก็เป็นเผ่ามนุษย์ หากตัวตนถูกเปิดเผย พวกเขาคงถูกขับออกจากเมืองซือหนิว

“จากนี้ไปข้าจะช่วยเจ้าเอง อย่าทำตัวจองหองเกินไปจนทำให้ผู้มีอำนาจไม่พอใจ แค่นั้นเจ้าก็จะปลอดภัย อีกอย่างอย่าลืมว่าสหายมนุษย์ทั้งสองของเจ้าต้องไม่เปิดเผยตัวตน ไม่อย่างนั้นจะไม่มีใครปกป้องพวกเขาได้” ไป๋อี้กล่าว

“ไม่ต้องห่วง พ่อตา ผมจะบอกให้พวกเขาระวัง ผมว่าจะลองเสี่ยงโชคในสนามประลองเผื่อจะชนะสักสองสามยก!” เฉินผิงเริ่มคันไม้คันมือ เขาอดใจรอไม่ไหวแล้ว

แม้เฉินผิงอาจจะไม่ได้เก่งกาจนักหากต้องสู้กันด้วยพลังเต็มที่ แต่เขาจัดการคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดายถ้าประลองกันด้วยพละกำลังอย่างเดียว

“เจ้าทำแบบนั้นไม่ได้ ที่นี่คืออาณาเขตของเรา ถ้าเจ้าประลองและชนะทุกคน จะไม่มีใครกลับมาอีก ธุรกิจของข้าจะเสียหาย” ไป๋อี้อธิบาย