หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4963

“นี่มันภาพลวงตาหรือเปล่า” หนิวเหมิงพึมพำ “ข้าสาบานเลยว่าเมื่อครู่ไม่มีอะไรอยู่ตรงนั้น ต้องเป็นภาพลวงตาแน่ๆ”

หนิวเหมิงยกฝ่ามือขึ้นโดยไม่ลังเลและฟาดไปที่ภูเขา หากเป็นภาพลวงตา การโจมตีนั้นจะผ่านไป

ตูม!

เกิดเสียงดังสนั่นเมื่อการโจมตีกระทบกับหินแข็ง ฝุ่นและเศษหินปลิวว่อนไปทั่ว

“ของจริงเหรอ” ดวงตาของหนิวเหมิงเบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ

“นี่ไม่ใช่ภาพลวงตา ถ้าเป็นแบบนั้นผมคงมองออกแล้ว” เฉินผิงพูดอย่างหนักแน่น เขาครอบครองจุติลวงตา ไม่มีภาพลวงตาใดหลอกเขาได้

ทันใดนั้น รัศมีน่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมาจากหน้าผาด้านบน

ตูม!

ก่อนที่หนิวเหมิงจะตอบสนอง เขาก็กระเด็นถอยหลังและกระแทกลงกับพื้น “บ้าเอ้ย ภูเขาโจมตีกลับ! มันมีชีวิตหรือยังไง” เขาร้องอย่างมึนงง

ข้าโจมตีไปที่ภูเขาและมันตอบโต้แม้แต่ภูเขาก็แค้นใจเป็นหรือนี่

“มีวงแหวนอาคมอยู่บนนั้น ถ้าโจมตี อาคมจะสะท้อนพลังกลับมา” เฉินผิงอธิบาย ขณะที่ดวงตาจ้องแสงสีทองระยิบระยับที่กระเพื่อมบนหน้าผา

“วงแหวนอาคมเหรอ” หนิวเหมิงพึมพำ “แล้วยังไงต่อ ข้าไม่รู้ว่าที่นี่มีภูเขาด้วยซ้ำ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงภูเขาที่มีวงแหวนอาคม”

“ก็แค่วงแหวนอาคมเล็กๆ หยุดผมไม่ได้หรอก” เฉินผิงเดินขึ้นไปที่เชิงเขาอย่างมั่นใจ จ้องมองขึ้นไปที่ภูเขา เขาสะบัดข้อมือ กระบี่พิฆาตมังกรปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเขา

ตูม!

ในขณะที่หนิวเหมิงพยายามต้านพลังด้านลบด้วยรัศมีของเขา เฉินผิงดูเหมือนจะไม่สะทกสะท้าน อันที่จริงเขาเปิดจิตตวิสุทธิไว้แล้ว และดูดกลืนพลังด้านลบไม่หยุด

สิ่งที่เป็นอันตรายต่อหนิวเหมิงกลับเป็นทรัพยากรบำเพ็ญเพียรสำหรับเฉินผิง

หลังจากนั้นไม่นาน ขั้นบันไดหินก็สิ้นสุดลงกะทันหัน มีกำแพงหินขวางทางพวกเขา

เฉินผิงและหนิวเหมิงยืนนิ่งอยู่หน้ากำแพงหิน กำแพงนั้นปกคลุมไปด้วยอักขระลึกลับที่เรืองแสงน่าขนลุก อักขระเหล่านั้นเรียงกันเป็นรูปแบบที่ดูไม่สมเหตุสมผล มันไม่เหมือนกับอาคมหรือรูปแบบการเขียนใดๆ ที่พวกเขารู้จัก

“นี่มันอะไรกัน” หนิวเหมิงพึมพำพร้อมขมวดคิ้ว

เขาเอื้อมมือออกไปสัมผัส แต่ทันทีที่นิ้วของเขาเข้าใกล้ ความเจ็บปวดก็พุ่งพล่านไปทั่วร่าง รู้สึกเหมือนมีเข็มที่มองไม่เห็นทิ่มแทงผิวหนัง เขาชักมือกลับพร้อมย่นหน้า “บ้าเอ้ย ยังไม่ทันแตะด้วยซ้ำ!”