หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4972

“ท่านเจ้าเมือง ท่านคงรู้ดีว่าของทั้งหมดนั้นไม่อาจหามาได้ในชั่วข้ามคืน” เฉินผิงกล่าว “ผมจะส่งข่าวไปยังหนิวเหมิง เขาจะเตรียมทุกอย่างให้พร้อมภายในสามวันและส่งมาให้ท่าน”

“ระหว่างนั้นเราจะอยู่ที่เมืองเฟยหู่ไปก่อน แต่ท่านจะต้องรับประกันความปลอดภัยของเรากับหนิวเปิ่น” เฉินผิงเรียกร้อง

“ไม่มีปัญหา” เจี่ยซ่งตอบ “ข้าต้องการดินแดนและทรัพยากร ชีวิตของเจ้าไม่มีความหมายกับข้า” เขายื่นมือมาจับมือเฉินผิง สำหรับเจี่ยซ่ง การเจรจาราบรื่นเกินไป

ขณะที่เฉินผิงก้าวออกจากห้อง ชายคลั่งและไป๋อี้ก็รีบเข้ามา

“เฉินผิง เป็นยังไงบ้าง” ชายคลั่งถาม

“ไปได้สวย” เฉินผิงพูดพร้อมยิ้ม

“เขาคงไม่ได้ขูดเลือดขูดเนื้อเรามากไปใช่ไหม” ชายคลั่งถาม

เฉินผิงส่ายหัว “ถือว่ายุติธรรม เขาขอหนึ่งล้านเหรียญเซียน ทรัพยากรเป็นเวลาหนึ่งร้อยปีและแดนขุมทรัพย์”

“อะไรนะ” ดวงตาของไป๋อี้เบิกกว้าง “นั่นมันมากเกินไปแล้ว เจ้าคงไม่ได้ตอบตกลงใช่ไหม”

“ผมตกลงไปแล้ว ถึงจะขอเมืองซือหนิวทั้งเมืองผมก็คงตกลงอยู่ดี เพราะผมไม่คิดจะให้อยู่แล้ว” เฉินผิงพูดเรียบๆ

“เจ้าไม่ได้คิดจะให้งั้นเหรอ” ไป๋อี้กะพริบตาด้วยความสับสน

“ไม่อยู่แล้ว ผมแค่ถ่วงเวลา เราจะพาหนิวเปิ่นออกไปจากที่นี่โดยไม่จำเป็นต้องมอบอะไรให้เมืองเฟยหู่ทั้งนั้น” เฉินผิงพูดด้วยรอยยิ้ม

“เฉินผิง เราต้องผ่านเมืองและด่านตรวจมากมาย คงยากที่จะช่วยเขาออกไปได้” ชายคลั่งถามพร้อมกับขมวดคิ้ว

“ต้องมีวิธีอยู่แล้ว” เฉินผิงพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ “เรายังมีเวลาคิดหาทาง”

“เข้าใจแล้ว” เจี่ยซ่งตอบอย่างหนักแน่น

ชายคนนั้นโบกมือให้เจี่ยซ่งออกไป หลังจากเจี่ยซ่งไปแล้ว เขาก็เริ่มไอหนักๆ และผ้าสีดำที่ปิดหน้าของเขาก็หลุดออก

ถ้าเฉินผิงอยู่ที่นั่นคงจำชายคนนั้นได้ทันที เขาคือฮั่วจ้าว ผู้ครองตำหนักลำดับแปดแห่งตำหนักทวยเทพ

ก่อนหน้านี้ วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ของฮั่วจ้าวถูกฮั่วเจิ้นเฟิง หัวหน้าตระกูลฮั่วอัญเชิญมาโดยใช้ตราประทับ การเผชิญหน้าครั้งนั้นทำให้เกิดการต่อสู้ยาวนานกับเฉินผิง ซึ่งในเวลานั้นถูกจ้าวมารสีชาดเข้าสิง เฉินผิงเอาชนะฮั่วจ้าวจนต้องเผ่นหนีไป

ตั้งแต่กลับมา ฮั่วจ้าวยังคงอยู่ในสภาพอ่อนแอ ต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมากฟื้นพลัง ตอนนี้เขาเป็นเจ้าตำหนักลำดับแปดแห่งตำหนักทวยเทพ และเป็นผู้บงการเมืองเฟยหู่

เจี่ยซ่ง เจ้าเมืองคนปัจจุบันเป็นเพียงหุ่นเชิดของเขาเท่านั้น ฮั่วจ้าวเป็นคนที่วางแผนเรียกร้องเหรียญเซียนและทรัพยากรจำนวนมหาศาลจากเมืองซือหนิว

เฉินผิงคาดเดาถูกต้อง ผู้มีอำนาจตัวจริงของเมืองเฟยหู่ไม่ได้อยู่ในตำหนักเจ้าเมือง