หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4975

เฉินผิงจัดการอุปสรรคทุกอย่างในคืนนั้นอย่างรวดเร็วและเด็ดขาด ไม่ยืดเยื้อและไม่ลังเล ทำให้ชายคลั่งรู้สึกว่าเมืองอื่นๆ ในเมืองเฟยหู่นั้นอ่อนแอกว่าเมื่อเทียบกัน

“อย่าประมาท เราจะไปกันต่อ!” เฉินผิงเร่ง

ทั้งสี่คนเดินทางต่อไป ไม่นานอีกเมืองก็ปรากฏขึ้นบนขอบฟ้า เมืองนี้ใหญ่กว่าเมืองก่อนหน้าอย่างชัดเจน แม้ว่าจะไม่ใหญ่เท่าเมืองหลัก แต่ก็ยังกว้างใหญ่กว่าเมืองอื่นๆ มาก

สิ่งที่โดดเด่นที่สุดคือประตูเมืองที่ปิดแน่นหนา มีหมอกสีเทาน้ำตาลหนาทึบลอยอยู่ในอากาศ ทำให้มองไม่เห็นประตูเมืองทั้งหมด ทั้งเมืองปกคลุมไปด้วยหมอกหนามากจนแม้แต่ตอนที่เฉินผิงลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า เขาก็ยังมองไม่เห็นโครงสร้างเมืองได้อย่างชัดเจน

เขาพยายามใช้ปราณสัมผัสตรวจสอบ แต่กลับพบว่าหมอกปิดกั้นเอาไว้ ซึ่งไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เห็นได้ชัดว่ามีคนจงใจสร้างหมอกราวกับจะซ่อนทั้งเมือง

“แปลกมาก” ชายคลั่งกล่าว “อย่างกับเมืองร้าง ข้าสัมผัสรัศมีไม่ได้เลย”

“มีคนจงใจปิดบังรัศมีของเมือง เมืองนี้อาจมีความสำคัญมากกว่าที่อื่นๆ ในเมืองเฟยหู่ที่เราผ่านมา การจะผ่านเมืองนี้ไปอาจไม่ง่ายเหมือนเมืองก่อนๆ” ไป๋อี้พูดอย่างจริงจัง

“มีแต่หมอกเต็มไปหมด มองไม่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นข้างใน เราลองเหาะข้ามไปดีไหม ถ้าเราไม่เห็นพวกมัน พวกมันก็คงไม่เห็นเราเหมือนกัน” ชายคลั่งกล่าว

“คงไม่ได้ผล หมอกนั้นมาจากวงแหวนอาคมขนาดใหญ่ ถึงจะเหาะข้ามไปก็อาจทำให้มันทำงานได้ ตอนนี้เราต้องไปทีละขั้น ทำลายวงแหวนอาคมก่อนดีกว่า ไม่อย่างนั้นเราจะกลายเป็นเป้านิ่งในกับดัก” เฉินผิงพูดอย่างมุ่งมั่น

พวกเขาเดินเข้าไปใกล้เมือง และพบว่าไม่มีทหารยามอยู่ที่ประตูเมือง มันดูเหมือนเมืองร้าง แต่เฉินผิงไม่ปักใจเชื่อ ไม่มีทางที่จะมีเมืองร้างในอาณาเขตเมืองเฟยหู่

ฟุ่บ!

เขาถึงได้เข้าใจว่านี่ไม่ใช่เมืองธรรมดา มันคือค่ายทหารขนาดใหญ่ของเมืองเฟยหู่ พวกทหารจะถูกฝึกอยู่ที่นี่ก่อนจะถูกส่งไปยังเมืองอื่นๆ

หัวใจของเฉินผิงเริ่มเต้นแรง พวกเขาเดินทางมาไกลแต่กลับเดินเข้าถ้ำเสือ เขาปิดเนตรส่องนภา

“เฉินผิง เป็นยังไงบ้าง” ไป๋อี้ถามเสียงเบา “พอจะปลดวงแหวนอาคมได้ไหม”

“ผมเปลี่ยนใจแล้ว ไปทางอื่นกันเถอะ” เฉินผิงพูดโดยไม่ลังเล พลางหันกลับ

“เฉินผิง อะไรของท่าน อย่าบอกนะว่าท่านปอดแหก” ชายคลั่งตะโกนตามหลังเขาด้วยความงุนงง