หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4984

ท้ายที่สุดแล้ว อาคมเคลื่อนย้ายแต่ละแห่งมีวิธีใช้งานที่ไม่เหมือนกัน แม้ว่าเฉินผิงจะมีความรู้เรื่องการสร้างอาคม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะใช้อาคมเคลื่อนย้ายของคนอื่นได้

“อย่าดูแคลนเฉินผิง เขามีพรสวรรค์หลายอย่าง” ไป๋อี้บอกชายคลั่ง

“รีบเข้าไปในวงแหวนอาคม ผมกำลังจะเปิดอาคมเคลื่อนย้าย นี่มันแค่ของเด็กเล่นสำหรับผม...” เฉินผิงไม่ได้โอ้อวด

พวกเขาก้าวเข้าไปในอาคมเคลื่อนย้าย ขณะที่เฉินผิงลากนิ้วกลางอากาศ วงแหวนอาคมก็ทำงาน แสงสีขาวสว่างวาบ แล้วร่างของทุกคนก็หายไปในทันที

ไม่นานหลังจากนั้น เมื่อเฉินผิงและคนอื่นๆ มองไปรอบๆ พวกเขาก็รู้ว่ามาถึงบ้านอีกหลังที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

บ้านหลังนั้นล้อมรอบด้วยกำแพงที่สร้างจากหินสีแดงขนาดใหญ่ ซึ่งสูงนับร้อยเมตร

ความเงียบในที่แห่งนั้นเงียบสงัด และไม่มีใครอยู่เลย

ก่อนที่เฉินผิงและพรรคพวกจะทันได้ทำอะไร กำแพงสีแดงสูงตระหง่านรอบตัวพวกเขาก็เริ่มเคลื่อนตัวช้าๆ

หลังจากนั้น พวกทหารก็เริ่มโผล่ออกมาจากด้านหลังกำแพงสูง

องค์ชายฮั่วเดินเข้ามาพร้อมด้วยสีหน้าเย็นชา

“บังอาจนัก! กล้าใช้อาคมเคลื่อนย้ายบุกรุกเข้ามาในตำหนัก พวกเจ้าไม่กลัวตายหรือยังไง”

หลังจากองค์ชายฮั่วพูดจบ เขาก็ขมวดคิ้วทันที “เผ่ามนุษย์งั้นเหรอ”

สายตาของเขาหันไปทางไอฉะ

หัวหน้าหน่วยทหารก้าวไปข้างหน้า พร้อมรายงานองค์ชายฮั่ว “องค์ชายฮั่ว ดูเหมือนพวกมันจะเป็นคนที่กำลังหลบหนีและเปิดอาคมเคลื่อนย้ายโดยไม่ได้ตั้งใจ ถึงได้มาโผล่ที่นี่”

องค์ชายฮั่วมองด้วยท่าทีเคร่งขรึมก่อนจะหัวเราะเย็นชา “เจ้าพวกไร้ประโยชน์ พวกเจ้ามัวทำอะไรกันอยู่ ถึงได้ปล่อยให้พวกมันโผล่มาที่นี่”

องค์ชายฮั่วพูดต่อด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “จับตัวพวกมันและส่งตัวกลับไปทันที...”

ตูม!

ทหารที่อยู่รอบๆ ลงมือทันที รัศมีที่แผ่ออกมานั้นทรงพลังมากจนทำให้พวกเฉินผิงรู้สึกกดดัน

มีทหารจำนวนมาก แต่ละคนเป็นยอดฝีมือ ความแข็งแกร่งของพวกเขาเหนือกว่าทหารจากเมืองอื่นๆ อย่างเห็นได้ชัด

เรื่องนั้นไม่ต้องสงสัยเลย เมื่อดูจากรัศมีที่ออกมาจากตัวทหารเหล่านี้

“บ้าเอ๊ย! คงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทุ่มสุดตัว...” พลังของชายคลั่งพุ่งพล่านในตัวเขา และเขาเตรียมพร้อมที่จะทำลายล้าง

ไป๋อี้และไอฉะก็เตรียมตัวต่อสู้เช่นกัน

เฉินผิงกำลังใช้คาถากาลเวลา ซึ่งต้องใช้จุติเวลาจำนวนมาก เฉินผิงจึงไม่อาจใช้คาถาติดต่อกันเป็นเวลานาน

ในขณะนั้น เฉินผิงคิดจะพาทุกคนกลับไปยังเมืองที่พวกเขาจากมา การหนีออกมาจากที่นั่นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

ท้ายที่สุดแล้ว ในเมืองเล็กๆ แห่งนั้นคงเต็มไปด้วยคนของตำหนักทวยเทพอย่างไม่ต้องสงสัย

แสงสีขาวสว่างวาบในขณะที่พวกเฉินผิงหายตัวไปในทันที ก่อนจะปรากฏตัวอีกครั้งเมื่อพวกเขาถูกพากลับมาผ่านอาคมเคลื่อนย้าย

เมื่อเฉินผิงหายไป ทั่วทั้งมิติก็สั่นสะเทือนกะทันหัน ทำให้ทุกคนล้มลงกับพื้น

ร่างขององค์ชายฮั่วสั่นไหวไปชั่วขณะ และเขาเกือบจะล้มคว่ำ

“เขาใช้คาถากาลเวลาได้จริงๆ เราต้องจับตัวให้ได้! ตามพวกมันไป!”

หลังจากพูดจบ องค์ชายฮั่วก็พาคนของเขาเข้าไปในอาคมเคลื่อนย้าย

เนื่องจากอาคมเคลื่อนย้ายมีขนาดจำกัด มันพาไปได้ครั้งละไม่กี่คน ดังนั้นจึงไม่อาจพาทหารทั้งหมดไปด้วยกันได้ในคราวเดียว

องค์ชายฮั่วไล่ตามพวกเฉินผิงผ่านอาคมเคลื่อนย้ายพร้อมด้วยทหารเพียงไม่กี่คน