หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4985

พวกเฉินผิงพบว่าตัวเองกลับมาที่เมืองอีกครั้ง

ในขณะนั้นเมืองตกอยู่ในความโกลาหล ทหารจำนวนมากวิ่งพล่านไปทั่ว

เฉินผิงขมวดคิ้ว เขารู้ว่าต้องรีบออกไป เขาแน่ใจว่าองค์ชายฮั่วจะส่งคนไล่ตามผ่านอาคมเคลื่อนย้าย

อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่พวกเฉินผิงจะหนีรอดจากทหารจำนวนมากได้

“หนิวเปิ่น ติดต่อพ่อของนายได้ไหม”

เฉินผิงต้องการติดต่อกับหนิวเหมิง เพื่อให้เขาส่งคนมาช่วยที่เมืองเฟยหู่

หากหนิวเหมิงบุกโจมตีเมืองเฟยหู่ด้วยตัวเอง ทหารของเมืองจะต้องถูกส่งไปรับมืออย่างเร่งด่วน

ถ้าเป็นไปตามนั้น ความกดดันที่พวกเฉินผิงต้องเผชิญจะน้อยลงมาก

ตอนที่เฉินผิงมาถึง เขาลืมมอบหยกสื่อสารให้หนิวเหมิง พอตอนนี้ต้องการติดต่อหนิวเหมิงจึงทำไม่ได้

“ข้ามีวิธีติดต่อกับท่านพ่อ”

ขณะที่หนิวเปิ่นพูด เขาก็หยิบตราประทับออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ตราประทับนี้เหมือนกับอันที่หนิวหลี่มอบให้เฉินผิงในตอนนั้น

หลังจากที่หนิวเปิ่นหยดแก่นโลหิตลงที่ตราประทับ เขาก็ติดต่อกับหนิวเหมิงได้ทันที

เฉินผิงไม่อ้อมค้อม เขาเข้าประเด็นและอธิบายสถานการณ์ให้หนิวเหมิงฟัง

หนิวเหมิงจึงนำกองทัพใหญ่ซึ่งมีมากกว่าแสนนาย บุกโจมตีเมืองเฟยหู่อย่างอลังการ

ไป๋อี้หันไปหาเฉินผิงแล้วถาม “ในช่วงเวลาสั้นๆ แบบนี้ ทหารของที่นี่ยังไม่น่าจะถูกเรียกตัวไป แล้วพวกเราห้าคนจะไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน”

เฉินผิงก็ไม่คุ้นเคยกับที่นี่เช่นกัน เขาไม่รู้ว่ามีที่ไหนให้ซ่อนได้บ้าง

“ข้ารู้จักอยู่ที่หนึ่ง ตามข้ามา ที่นั่นเต็มไปด้วยผู้บำเพ็ญเพียรมนุษย์ที่ถูกขัง ถ้าเราปลดปล่อยพวกเขาได้ โอกาสที่เราจะหนีจากเมืองนี้ก็อาจจะเพิ่มขึ้นมาก”

ไอฉะบอก

“เจ้าอยากให้เราไปช่วยคนของเจ้าเหรอ” ชายคลั่งเหลือบมองไอฉะด้วยสายตาสงสัย “พวกเราไม่ได้โง่ ที่นั่นจะต้องมีการคุ้มกันอย่างเข้มงวดแน่”

ไอฉะตอบอย่างร้อนรน “ที่นั่นมีคนเฝ้าไม่มากหรอก จริงๆ นะ...”

“ที่นี่คือเรือนจำ ห้ามเข้าถ้าไม่มีคำสั่งจากกองทัพ”

ชายชราพูดอย่างเย็นชา

“เราพาตัวคนที่หลบหนีจากเรือนจำมาที่นี่ เราจับตัวเธอได้อีกครั้ง”

เฉินผิงก้าวไปข้างหน้า ชี้ไปที่ไอฉะขณะที่พูด

เมื่อชายชราเห็นไอฉะ ดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความโกรธทันที

“บัดซบ! ข้าทำให้นางหลุดไปได้ และสุดท้ายข้าก็ต้องโดนดุด่า”

ชายชราก้าวไปข้างหน้า ตบหน้าไอฉะอย่างแรง

แรงตบทำให้เลือดออกจากปากและจมูกของไอฉะ แต่เธอก็ได้แต่อดทน จ้องชายชราเขม็งด้วยความโกรธแค้น

ชายชรากล่าว “ขอบคุณที่ช่วยเหลือ” จากนั้นเขาก็โบกมือ และประตูขนาดใหญ่ก็ค่อยๆ เปิดออก

เฉินผิงเดินตามชายชรา พาไอฉะเข้าไปข้างใน