หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 4986

ทันทีที่ทุกคนก้าวเข้ามา ชายชราก็พูดกับพวกเฉินผิงว่า “เอาล่ะ ปล่อยนางไว้ที่นี่แล้วไปได้แล้ว”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น เฉินผิงก็จู่โจมชายชราทันที

กระบี่พิฆาตมังกรในมือของเขาส่งเสียงชวนขนลุก จากนั้นเขาก็ฟาดฟันใส่ชายชรา

ม่านตาของชายชราหดลงอย่างรวดเร็ว เขาหมุนตัวทันทีและชกออกไปตามสัญชาตญาณ

ตูม!

กระบี่ของเฉินผิงที่ปะทะหมัดอันทรงพลังหยุดลงระหว่างการโจมตี อย่างไรก็ตาม ร่างของชายชรากระเด็นถอยหลังไปไกลหลายเมตรเช่นกัน

“พวกเจ้าเป็นใครกัน”

ชายชรามองเฉินผิงและพรรคพวก สีหน้าเต็มไปด้วยความสับสน

เฉินผิงเหลือบมองไอฉะที่เลือดกลบปาก จากนั้นจึงถอดชุดเกราะออกพร้อมแค่นเสียงใส่ชายชรา “ตาแก่ ไม่ให้เกียรติผู้หญิงเลยนะ กล้าทำรุนแรงขนาดนี้ รู้ไว้ซะว่าผมเกลียดคนที่ทำร้ายผู้หญิง”

“ฮึ ในเมื่อเจ้ารนหาที่เอง งั้นข้าก็จะไม่ปราณี”

ชายชราแค่นเสียงเย็นชา จากนั้นก็ซัดฝ่ามือทั้งสองไปข้างหน้า

ตูม!

พื้นที่รอบตัวพวกเขาสั่นสะเทือน ขณะที่รัศมีน่าหวาดหวั่นพุ่งเข้ามาหาเฉินผิง

ชายคลั่งและไป๋อี้สบตากัน จากนั้นทั้งคู่ก็กระโจนเข้าไปในทันใด

ตูม!

รัศมีนั้นแตกสลายในทันที และชายชราก็กระเด็นออกไปอีกครั้ง

เมื่อชายชราเห็นอย่างนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป และเขาคิดที่จะหนี

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงก็หายวับไปในพริบตา ก่อนจะปรากฏตัวเหนือชายชราอีกครั้งในวินาทีต่อมา

เขาไม่มีทางปล่อยให้ชายชราหนีไปได้

เฉินผิงฟาดกระบี่ไปที่ศีรษะของชายชรา

สีหน้าของผู้เฒ่าตกตะลึง และเขาถอยหนีตามสัญชาตญาณ พยายามหลบการโจมตีที่พุ่งเข้ามา

อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะถอยไปทางไหน เขาก็ยังหนีไม่พ้นลำแสงกระบี่

ฉับ! ฉับ! ฉับ!

ลำแสงกระบี่โปรยลงมาไม่หยุดราวสายฝน

“อ๊าก!”

ชายชราคำรามออกมาด้วยความโกรธ รัศมีอันทรงพลังแผ่ไปในอากาศและทำลายลำแสงกระบี่จนสลายไป