ปล่อยให้เฝิงซื่อไห่ทุบตีให้ตาย ยังดีกว่ายอมรับความพ่ายแพ้
หน้าของถังหลงร้อนผ่าว เขารู้สึกได้ว่าเฝิงซื่อไห่ไม่ได้ออกแรงอย่างเต็มกำลัง แต่ในฐานะบอดี้การ์ดข้างกายของกู่เวิ่นเทียน ทั้งอยู่ต่อหน้าผู้คนที่มากมาย ถังหลงไม่มีหน้าอยู่แล้วจริงๆ ตอนนี้เขายอมให้เฝิงซื่อไห่ตีให้ตาย ดีกว่ายอมรับความพ่ายแพ้
“เฝิงซื่อไห่ แกออกแรงเต็มที่เถอะ วันนี้ฉันตายได้ แต่ต้องไม่แพ้!”
เมื่อถังหลงพูดจบ ใบหน้าก็ปรับเป็นสีแดงแปร๊ด ร่างกายบูดนูนขึ้นมาอย่างช้าๆ!
“หมัดวายุ...”
ถังหลงตะโกนเสียงดัง ร่างกายที่บูดบวมราวกับสูญเสียความมั่นใจและความกล้าหาญกลับคืนสู้สภาพเดิม แต่ร่างของถังหลงกลับพุ่งออกไปเหมือนกับลูกกระสุนปืนใหญ่!”
เฝิงซื่อไห่ขมวดคิ้ว “ดูแล้วถ้าไม่ปล่อยพลังอย่างเหนือชั้น แกก็คงไม่ยอมแพ้สินะ!”
เฝิงซื่อไห่ย่อตัวลงเล็กน้อย ทันใดนั้นพื้นหินอ่อนใต้ฝ่าเท้าก็ปรากฏรอยแตก เสื้อผ้าของเฝิงซื่อไห่ก็พริ้วไหวขึ้นมาทั้งๆ ที่ไร้ลม!
“ฉันพร้อมสู้กับแกแล้ว!”
ดวงตาของถังหลงกลายเป็นสีแดงฉานพร้อมกับเหวี่ยงหมัดใส่ร่างเฝิงซื่อไห่อย่างโหดเหี้ยด
ผัวะ...
เสียงดังครึกโครมราวกับเสียงฟ้าร้องสนั่นทำให้ทุกคนยกมือขึ้นปิดหู!
เฝิงซื่อไห่ไม่ขยับเขยื้อน แม้กระทั่งร่างกายก็ไม่สั่นไหว ฉะนั้นเรื่องการเจ็บตัวจึงไม่ต้องพูดถึง!
ถังหลงตะลึงงัน ทว่าทันทีหลังจากนั้นกำปั้นดั่งพายุฝนกระแทกลงบนร่างของเฝิงซื่อไห่!
ปังปังปัง....
“เกือบดีแล้ว!” เฝิงไห่พูดจบก็เหวี่ยงหมัดออกไป!
ผัวะ...
ทั้งสองคนปะทะกำปั้นกัน ร่างของถังหลงกระเด็นออกไปทันทีและกระแทกเข้ากับพื้นอย่างแรง สุดท้ายก็ลุกขึ้นมาไม่ไหว!
“นี้...”
คราวนี้ทุกคนจึงพากันตะลึงตาค้าง กู่เวิ่นเทียนก็อึ้งจนอ้าปากค้างเช่นกัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...