หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 50

ปล่อยให้เฝิงซื่อไห่ทุบตีให้ตาย ยังดีกว่ายอมรับความพ่ายแพ้

หน้าของถังหลงร้อนผ่าว เขารู้สึกได้ว่าเฝิงซื่อไห่ไม่ได้ออกแรงอย่างเต็มกำลัง แต่ในฐานะบอดี้การ์ดข้างกายของกู่เวิ่นเทียน ทั้งอยู่ต่อหน้าผู้คนที่มากมาย ถังหลงไม่มีหน้าอยู่แล้วจริงๆ ตอนนี้เขายอมให้เฝิงซื่อไห่ตีให้ตาย ดีกว่ายอมรับความพ่ายแพ้

“เฝิงซื่อไห่ แกออกแรงเต็มที่เถอะ วันนี้ฉันตายได้ แต่ต้องไม่แพ้!”

เมื่อถังหลงพูดจบ ใบหน้าก็ปรับเป็นสีแดงแปร๊ด ร่างกายบูดนูนขึ้นมาอย่างช้าๆ!

“หมัดวายุ...”

ถังหลงตะโกนเสียงดัง ร่างกายที่บูดบวมราวกับสูญเสียความมั่นใจและความกล้าหาญกลับคืนสู้สภาพเดิม แต่ร่างของถังหลงกลับพุ่งออกไปเหมือนกับลูกกระสุนปืนใหญ่!”

เฝิงซื่อไห่ขมวดคิ้ว “ดูแล้วถ้าไม่ปล่อยพลังอย่างเหนือชั้น แกก็คงไม่ยอมแพ้สินะ!”

เฝิงซื่อไห่ย่อตัวลงเล็กน้อย ทันใดนั้นพื้นหินอ่อนใต้ฝ่าเท้าก็ปรากฏรอยแตก เสื้อผ้าของเฝิงซื่อไห่ก็พริ้วไหวขึ้นมาทั้งๆ ที่ไร้ลม!

“ฉันพร้อมสู้กับแกแล้ว!”

ดวงตาของถังหลงกลายเป็นสีแดงฉานพร้อมกับเหวี่ยงหมัดใส่ร่างเฝิงซื่อไห่อย่างโหดเหี้ยด

ผัวะ...

เสียงดังครึกโครมราวกับเสียงฟ้าร้องสนั่นทำให้ทุกคนยกมือขึ้นปิดหู!

เฝิงซื่อไห่ไม่ขยับเขยื้อน แม้กระทั่งร่างกายก็ไม่สั่นไหว ฉะนั้นเรื่องการเจ็บตัวจึงไม่ต้องพูดถึง!

ถังหลงตะลึงงัน ทว่าทันทีหลังจากนั้นกำปั้นดั่งพายุฝนกระแทกลงบนร่างของเฝิงซื่อไห่!

ปังปังปัง....

“เกือบดีแล้ว!” เฝิงไห่พูดจบก็เหวี่ยงหมัดออกไป!

ผัวะ...

ทั้งสองคนปะทะกำปั้นกัน ร่างของถังหลงกระเด็นออกไปทันทีและกระแทกเข้ากับพื้นอย่างแรง สุดท้ายก็ลุกขึ้นมาไม่ไหว!

“นี้...”

คราวนี้ทุกคนจึงพากันตะลึงตาค้าง กู่เวิ่นเทียนก็อึ้งจนอ้าปากค้างเช่นกัน!