หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5003

กองทัพขนาดใหญ่ราวกับจะสะเทือนทั่วฟ้าดิน กำลังคนมากขนาดนี้ พลังของเฉินผิงและหูหม่าซือย่อมไร้ความหมาย

เมื่อเห็นอย่างนั้น ดวงตาของหนิวเหมิงก็เบิกกว้างขณะที่เขาสั่ง “นักรบทุกคนของเมืองซือหนิว จงฟังคำสั่ง สู้จนตัวตาย สู้จนกว่าจะเหลือคนสุดท้าย!”

หนิวเหมิงไม่มีทางยืนดูเฉินผิงและหูหม่าซือรับมือกองทหารนับหมื่นจากเมืองเฟยหู่

เป็นไปไม่ได้แน่

เมื่อหนิวเหมิงพูดจบ ทหารที่เหลืออยู่ของเมืองซือหนิวก็พุ่งไปข้างหน้าด้วยความโกรธเกรี้ยวและคำรามอย่างเดือดดาล

เฉินผิงจุดไฟสู้ของพวกเขาขึ้นมาอีกครั้ง

สู้จนกว่าจะเหลือคนสุดท้าย!

ความฮึกเหิมไหลเวียนอยู่ในเลือดของทหารทุกคน

“ฆ่า!”

เสียงคำรามดังก้องไปทั่ว

ชายคลั่งและไป๋อี้สบตากัน จากนั้นพวกเขาก็โบกสะบัดอาวุธ “ลุย...”

การต่อสู้โกลาหลปะทุอีกครั้ง

ในขณะนั้น ภายในตำหนักลำดับแปดแห่งตำหนักทวยเทพ สีหน้าของฮั่วจ้าวถมึงทึง เขาตระหนักว่าชายชุดดำที่เขาส่งไปตายแล้ว

“เมืองซือหนิวเก็บซ่อนยอดฝีมือคนใดเอาไว้ แม้แต่มือสังหารชุดดำยังไม่รอด”

ฮั่วจ้าวอุทานด้วยสีหน้าตกตะลึง

“นายท่าน ให้ข้าพาคนไปตรวจสอบดีไหม” ผู้อาวุโสใหญ่เสนอ

“ไม่จำเป็น พาคนของเจ้าไปที่ทวีปชางฉวน เจ้าต้องช่วยองค์ชายฮั่ว และอย่าลืมจัดการสถานการณ์ในทวีปชางฉวนให้เรียบร้อยด้วย” ฮั่วจ้าวสั่ง

หลังจากพูดจบ ฮั่วจ้าวก็โบกมือเบาๆ แล้วชายชราสามคนที่สวมชุดคลุมสีเทาตัวยาวก็ปรากฎ

“พวกเจ้าสามคนไปช่วยที่ชายแดน ปรมาจารย์อาคมอย่างพวกเจ้าย่อมได้เปรียบเมื่อเผชิญกับคนเป็นกองทัพ!”

ฮั่วจ้าวสั่งชายชราสามคนที่สวมชุดคลุมสีเทา

“ทราบแล้ว...” ผู้อาวุโสทั้งสามออกไป

จากนั้น ผู้อาวุโสใหญ่จึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากส่งคนไปยังทวีปชางฉวนอันกว้างใหญ่เพื่อช่วยองค์ชายฮั่ว

ส่วนเฉินผิงและพรรคพวกจะมาจากทวีปชางฉวนหรือไม่นั้น ผู้อาวุโสใหญ่ไม่รู้จริงๆ ได้แต่คาดเดา

ขณะที่คาถาเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ อาคมแสงรูปสามเหลี่ยมขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นเหนือสนามรบ แต่ละมุมของสามเหลี่ยมชี้ไปยังผู้อาวุโสในชุดลุมสีเทา

“อาคมสะกดพลังวิญญาณสามด้าน! ทำงาน!”

หัวหน้าของผู้อาวุโสตะโกน ไม้เท้าของเขาฟาดกลางอากาศ

ทันใดนั้น พลังวิญญาณระหว่างฟ้าดินก็หยุดนิ่ง

ทหารเมืองซือหนิวพบว่าพลังวิญญาณภายในร่างราวกับถูกแช่แข็ง ทำให้ไม่สามารถใช้แม้แต่วิชาต่อสู้ที่เรียบง่ายที่สุดได้

ทันใดนั้นดาบยาวในมือของชายคลั่งก็รู้สึกราวกับหนักเท่าหนึ่งพันปอนด์ และศรของไป๋อี้สูญเสียพลังและหล่นลงกลางทาง

“ไม่นะ!”

สีหน้าของหูหม่าซือเปลี่ยนไปทันใด เขาพยายามใช้มือร่ายคาถา แต่กลับพบว่าคาถาสลายไปในอากาศทันทีที่เริ่มก่อตัว

เหงื่อไหลลงมาตามหน้าผากของเขา “นี่คือวงแหวนอาคมโบราณที่สร้างขึ้นเพื่อสะกดพลังวิญญาณโดยเฉพาะ...”

เมื่อเห็นดังนั้น เจี่ยซ่งก็ตะโกนอย่างยินดี “ตอนนี้เป็นโอกาสของเราแล้ว! ทหารทุกคนบุกโจมตี!”

กองกำลังของเมืองเฟยหู่ถาโถมไปข้างหน้าเหมือนคลื่นยักษ์ และทหารเมืองซือหนิวที่ใช้พลังวิญญาณไม่ได้ต่างเพลี่ยงพล้ำ