หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5039

“ก็ได้ ไม่ต้องสอนข้าหรอก ขอไปสนุกกับสาวๆ สองคนนั้นดีกว่า...” หูหม่าซือพึมพำขณะที่เขากลอกตาและเดินจากไป

ระหว่างนั้น เฉินผิงก็ไปพบม่อชิงหยุน และหวังว่าเธอจะช่วยคุยกับหลานเหลียนฮั่วเพื่อให้พวกเขาได้ไปเยือนเกาะลอยฟ้าอีกครั้ง

“เฉินผิง ไม่ต้องไปขอนางหรอก ถ้าเจ้าอยากไปเกาะลอยฟ้า ข้าพาเจ้าไปเองได้ ข้าน่ะรู้จักที่นี่ดีพอตัว” ม่อชิงหยุนยิ้ม

เธออยู่ที่ทวีปนี้หลายปีและคุ้นเคยกับเกาะลอยฟ้าดี

“ตกลง” เฉินผิงพยักหน้า

หลังกระโจนครั้งเดียว ทั้งสองก็ทะยานไปยังเกาะลอยฟ้า ในเวลาไม่ถึงยี่สิบนาทีก็มาถึง เกาะนั้นยังคงสวยงามตระการตา แต่ไม่มีใครกล้าเหยียบย่างหากไม่ได้รับอนุญาตจากหลานเหลียนฮั่ว

“เฉินผิง ถ้าเจ้าชอบที่นี่ก็มาอยู่บนเกาะเลยก็ได้ ปราณเซียนบนนี้มีมากกว่าที่อื่น” ม่อชิงหยุนเสนอ

“คุณหนูม่อ คุณอยู่ที่นี่มานานแล้วเหรอ” เฉินผิงถาม

“ก็นานอยู่ ข้าชอบชอบสภาพแวดล้อมบนนี้” เธอกล่าวพร้อมพยักหน้า

“คุณเคยสังเกตเห็นอะไรแปลกๆ บนเกาะนี้ไหม” น้ำเสียงของเฉินผิงจริงจัง

ม่อชิงหยุนครุ่นคิดสักครู่ จากนั้นก็ส่ายหัว “ไม่ มันดูเหมือนเกาะธรรมดา มีอะไรไม่ปกติบนเกาะด้วยหรือ”

“การที่มันลอยบนฟ้าก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดาแล้ว” เฉินผิงกล่าว “มันอาจจะลอยได้ด้วยวงแหวนอาคมขนาดใหญ่ ไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ”

“เป็นไปไม่ได้ จินตนาการถึงขนาดของวงแหวนอาคมที่ต้องใช้ยกสิ่งที่มีขนาดมหึมาเท่านี้ดูสิ! แถมยังต้องใช้พลังมหาศาลเพื่อให้อาคมทำงานต่อไปได้อีกหลายหมื่นปี ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก”

ม่อชิงหยุนตกใจและถาม “แต่แหล่งพลังที่ทำให้มันยังทำงานอยู่หลังจากผ่านไปหลายปีอยู่ที่ไหน”

เฉินผิงไม่ตอบ เขาเดินตามทิศทางของอักขระ มุ่งหน้าสู่ใจกลางเกาะ ม่อชิงหยุนรีบตามไป

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงทะเลสาบใสสะอาดใจกลางเกาะ น้ำใสจนมองเห็นก้นทะเลสาบได้ แต่ความลึกที่แท้จริงยังเป็นปริศนา

“แกนกลางต้องอยู่ที่ก้นทะเลสาบแน่” เฉินผิงกล่าวอย่างจริงจัง

“เจ้าจะลงไปเหรอ” ม่อชิงหยุนถามอย่างลังเล “ทะเลสาบดูสงบ แต่ก็ไม่รู้ว่ามีอะไรซ่อนอยู่ข้างล่าง”