หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5072

“บอกเที่ยนซื่อให้ตั้งใจพักรักษาตัว อย่างเพิ่งคิดแก้แค้น” ประมุขเทียนกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

“แต่... ดูจากนิสัยของเที่ยนซื่อแล้ว เกรงว่า...” ผู้อาวุโสถงอ้ำอึ้ง

เที่ยนซื่อขึ้นชื่อเรื่องความเย่อหยิ่ง หลังจากเผชิญกับความพ่ายแพ้ เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะไม่คิดแก้แค้น

“ฮึ ถ้าไม่เชื่อฟัง ชื่อเสียงในฐานะอัจฉริยะก็จะด่างพร้อย ไม่ใช่ว่าเขาเป็นอัจฉริยะแค่คนเดียวในพลับพลาเทียนหยวนเสียหน่อย” ประมุขเทียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“เข้าใจแล้ว” ผู้อาวุโสถงพยักหน้าซ้ำๆ

ขณะเดียวกันที่วังซิ่วหลัว ไป๋ชวงนั่งสงบนิ่งในความมืด รัศมีชั่วร้ายแผ่ไปรอบตัวเธออย่างต่อเนื่อง

เมื่อรัศมีสั่นสะเทือน ความมืดรอบตัวเธอก็เริ่มก่อตัว

หลังจากเวลาผ่านไปนานพอสมควร เธอก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้น

ตูม!

มิติรอบตัวเธอระเบิดในพริบตานั้น ร่างของเธอลอยลงสู่พื้น

“ยินดีด้วย ไป๋ชวง ท่านบรรลุถึงขั้นเซียนพเนจรระดับแปดแล้ว ทั้งยังฟื้นคืนพลังชีวิตที่เสียไปได้อีกด้วย”

ชายชราก้าวออกมาข้างหน้า กล่าวแสดงความยินดีกับไป๋ชวง

ไป๋ชวงสูดหายใจเข้าลึกๆ ดวงตาของเธอเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น

เธอติดอยู่ที่ขั้นเซียนพเนจรระดับเจ็ดมาหลายปี ด้วยความสามารถของเธอย่อมก้าวขึ้นสู่ชั้นสามได้อย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตาม เพื่อที่จะผ่านพ้นขั้นเซียนพเนจรระดับเจ็ดไปให้ได้ เธอจึงต้องอยู่ที่วังซิ่วหลัว

แต่หลังจากผ่านไปหลายปีก็ไม่สามารถผ่านไปได้สักที

แต่หลังจากเดินทางไปยังซากปรักหักพังโบราณ ผู้เฒ่าขาวช่วยเธอเพิ่มระดับอย่างก้าวกระโดด ซึ่งทำให้เธอยินดียิ่ง

ระดับบำเพ็ญเพียรที่สูงจะมีประโยชน์อะไรหากไม่มีพลังชีวิตเหลืออยู่

อย่างไรก็ตาม พอนึกถึงความสามารถของเฉินผิง รวมถึงรูปปั้นนักรบทั้งสอง ไป๋ชวงก็อดหวาดหวั่นไม่ได้

ผู้อาวุโสสามเห็นว่าไป๋ชวงกำลังลังเล จึงเสนอว่า “ไป๋ชวง ทำไมเราไม่ส่งคนไปสืบประวัติของเฉินผิงก่อนล่ะ”

“ไม่จำเป็น รอดูไปก่อน” ไป๋ชวงส่ายหน้า

ผู้อาวุโสสามขมวดคิ้วขณะกล่าวว่า “ไป๋ชวง หากเฉินผิงไปถึงคฤหาสน์ตระกูลม่อ เขาย่อมไม่อาจรอดพ้นสายตาของพลับพลาเทียนหยวนไปได้ ถ้าเป็นแบบนั้น พลับพลาเทียนหยวนจะไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆ มีโอกาสสูงที่โลงศพทั้งสองจะตกไปอยู่ในกำมือของพลับพลาเทียนหยวน”

ไป๋ชวงเงียบ พลางพิจารณาสถานการณ์

“ไป๋ชวง ไม่มีเวลาให้คิดแล้ว เราไม่อาจปล่อยให้พลับพลาเทียนหยวนครอบครองของวิเศษในโลงได้” ผู้อาวุโสสามอ้อนวอนอย่างจริงจัง

ไป๋ชวงตอบกลับไปว่า “ผู้อาวุโสสาม เคยคิดบ้างไหมว่าทำไมเฉินผิงถึงกล้าไปที่คฤหาสน์ตระกูลม่อ ไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างตระกูลม่อกับพลับพลาเทียนหยวนหรอก ถูกไหม เหตุผลที่เขากล้าไปคฤหาสน์ตระกูลม่อ ก็เพราะเขาไม่คิดว่าพลับพลาเทียนหยวนจะทำอะไรเขาได้ แล้วทำไมเขาถึงไม่กลัวเลยล่ะ?”

ไป๋ชวงยิงคำถามเป็นชุดจนผู้อาวุโสสามอ้ำอึ้ง