หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5076

เมื่อเฉินผิงและม่อชิงหยุนก้าวเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลม่อ ท้องฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว

ใต้คานที่แกะสลักอย่างประณีตที่ประตูทางเข้า มีคนนับสิบรออยู่นานแล้ว

ชายผู้ยืนอยู่ข้างหน้าสวมชุดคลุมผ้าไหมสีดำ คิ้วเข้มสะดุดตาและดวงตาที่เป็นประกายไม่อาจปกปิดความหม่นหมองที่ซ่อนอยู่ภายใน เขาคือม่อชิงเฉิน ลูกพี่ลูกน้องของม่อชิงหยุน

“ม่อชิงหยุน ในที่สุดเจ้าก็กลับมาแล้วหรือ รู้หรือไม่ว่าเพราะการจากไปอย่างหุนหันพลันแล่นของเจ้า พลับพลาเทียนหยวนถึงได้เริ่มกดดันตระกูลเรา”

ม่อชิงเฉินก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว สายตาจับจ้องเฉินผิง รอยยิ้มเย็นชาผุดขึ้นที่มุมปาก “กล้าดียังถึงพายาจกกลับบ้าน เจ้าทำให้ชื่อเสียงของตระกูลม่อแปดเปื้อน!”

สีหน้าของม่อชิงหยุนซีด ขณะที่เธอกำลังจะพูด เฉินผิงก็ก้าวออกมาข้างหน้าแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ม่อชิงเฉินสินะ ระวังปากเสียบ้าง”

“คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน”

ม่อชิงเฉินตะคอกด้วยความโกรธ “นี่มันเรื่องของตระกูลม่อ เจ้าเป็นแค่คนนอก อย่าสะเอะเข้ามายุ่ง”

หลังจากม่อชิงเฉินพูดจบ เขาก็จ้องมองม่อชิงหยุนด้วยสายตาดุดันและพูดต่อ “เพราะเจ้า ถึงได้เกิดเรื่องวุ่นวายระหว่างตระกูลม่อกับพลับพลาเทียนหยวน! ถ้าเจ้าไม่ไปพัวพันกับชายอื่น คุณชายเทียนซื่อจะโกรธหรือ”

“เงียบ!”

ม่อหวูจื่อผู้เป็นพ่อของม่อชิงหยุนเดินออกมาจากห้อง ยกมือขึ้นห้ามม่อชิงเฉิน

เขามองลูกสาวด้วยสายตาซับซ้อน ผสมปนเประหว่างตำหนิและความเสียใจ “ม่อชิงหยุน รู้ไหมว่าเราได้รับข้อความจากพลับพลาเทียนหยวน พวกเขาขอ... ให้เจ้าแต่งกับคุณชายเทียนซื่อภายในสามวัน”

“ท่านพ่อ!”

ม่อชิงหยุนอุทาน “ข้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเที่ยนซื่อเลย มันก็แค่ข้อตกลง! ท่านสัญญาว่า-”

ม่อชิงเฉินขัดขึ้น “พอได้แล้ว! ตระกูลปกป้องเจ้าจากปัญหามาหลายปี ตอนนี้เราแค่ขอให้เจ้าแต่งเข้าพลับพลาเทียนหยวนเพื่อความสงบสุข แต่เจ้ากลับไม่สำนึกบุญคุณและไม่เคารพตระกูลเราอย่างนั้นหรือ อีกอย่างเจ้าหมอนี่...”

ทันใดนั้น ม่อชิงเฉินก็หันไปหาเฉินผิง สายตาของเขาคุกคาม “เป็นแค่ขั้นเซียนพเนจรระดับสามจะเทียบกับคุณชายเทียนซื่อได้ยังไง” เขาเย้ยหยัน

ศิษย์ระดับสูงของตระกูลม่อคนหนึ่งพูดขึ้นมา “คุณหนูม่อ เราไม่รู้ว่าหมอนี่หลอกม่อชิงหยุนได้ยังไง ตอนนี้ตระกูลของเรากำลังตกเป็นเป้าของพลับพลาเทียนหยวนเพราะเขา และเราต้องลงโทษให้หนัก!”

“เห็นด้วย! ก่อนอื่นทำลายพลังบำเพ็ญเพียรของเขาซะ แล้วส่งตัวไปให้พลับพลาเทียนหยวนแทนคำขอโทษ!”

เหล่าศิษย์ระดับสูงของตระกูลม่อต่างพากันต่อต้านเฉินผิง

เห็นได้ชัดว่าม่อชิงหยุนเชื่อว่าเซียนพเนจรระดับสามทั้งสี่คนของตระกูลม่อไม่สามารถเอาชนะเฉินผิงได้ ต่อให้ร่วมมือกันก็ตาม

เฉินผิงพยักหน้าให้ม่อชิงหยุน จากนั้นเขาก็โบกมือ

ตูม!

องครักษ์ทั้งสี่กระเด็นกลับไปราวกับชนกำแพงล่องหน กระแทกเข้ากับเสาของห้องโถงใหญ่อย่างแรง กระอักเลือดสดๆ ออกมา

"อะไร"

ทันใดนั้นม่านตาของม่อชิงเฉินก็หดลง

ข้าแน่ใจว่าเฉินผิงเป็นแค่เซียนพเนจรระดับสาม แล้วทำไมถึงได้...

คนตระกูลม่อที่เหลือตกตะลึงเช่นกัน เฉินผิงเป็นเพียงเซียนพเนจรระดับสาม ทำไมแค่สะบัดมือทีเดียวถึงซัดทั้งสี่คนที่อยู่ระดับเดียวกันกับเขาให้ปลิวได้

หรือว่าหมอนี่จะมีพลังเหนือกว่าระดับบำเพ็ญเพียรของตัวเอง