หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5152

เฉินผิงหันกลับไปหาหยุนหวู่ ดวงตาสีทองเปล่งประกายความมุ่งมั่น “หยุนหวู่ พาทุกคนเข้าไปข้างใน อะไรที่พอขนได้ก็เอาไปด้วย ผมจัดการห้าคนนั้นเอง”

“แต่เฉินผิง นี่มันเซียนพเนจรระดับเก้าห้าคนนะ!” หยุนหวู่อ้าปากค้าง

“รีบไป ไม่อย่างนั้นพวกเราจะไม่ได้อะไรเลย!” เฉินผิงคำรามและฟาดฟันกระบี่พิฆาตมังกร สายฟ้าสีทองดังกึกก้องทำลายประตูเหล็กหนาเป็นผุยผง

หูหม่าซือร้องเสียงหลงและพุ่งเข้าไป “เร็วเข้า! ขืนชักช้าเราจะคว้าน้ำเหลว!”

หยุนหวู่กัดฟันและโบกมือ “ศิษย์สำนักชิงหยุน เร็วเข้า! เก็บกวาดคลังสมบัติ!”

ศิษย์หลายร้อยคนหลั่งไหลเข้าไป บางคนขนมณีสวรรค์ บางก็หยิบของวิเศษ คลังสมบัติอึกทึกวุ่นวาย

“คิดจะชิงสมบัติงั้นเหรอ?” หน้ากากมารเย้ยหยัน เปลวไฟสีดำบนปลายนิ้วของเขาลุกโชนดุจสายน้ำเชี่ยวกราก ยิงใส่ทางเข้าคลังสมบัติ “หยุดเดี๋ยวนี้!”

เคร้ง!

เฉินผิงพุ่งมาที่หน้าประตู ไขว้กระบี่เข้าด้วยกัน กระบี่พิฆาตมังกรปะทะกับเปลวเพลิงสีดำ ประกายไฟระเบิด พลังมหาศาลซัดเข้าที่แขนของเฉินผิงจนชา เขาถอยหลังไปสามก้าวก่อนจะทรงตัวได้ รอยไหม้จางๆ กัดกร่อนคมกระบี่

แปลกหลายวันก่อนเขาด้อยกว่าฉันทำไมคราวนี้พลังถึงพุ่งพล่านขึ้นมา? เฉินผิงขมวดคิ้ว จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นคลื่นพลังบางเบาที่เชื่อมโยงหน้ากากมารเข้ากับพรรคพวกทั้งสี่ เขากำลังดูดพลังจากคนอื่นๆ

“น่าสนใจ”

หญิงสาวในชุดสีแดงเข้มหัวเราะเบาๆ ก้าวไปข้างหน้า ริ้วผ้าเก้าเส้นของเธอทะยานเข้าหาเฉินผิงราวกับสายน้ำ “หนุ่มน้อย อาภรณ์มัดใจของข้าไม่เหมือนกับวิชาเด็กเล่นของวังซั่วหยิงหรอกนะ...”

ก่อนที่ริ้วผ้าจะถึงตัวเขา กลิ่นโลหะฉุนก็แทรกเข้ามาในประสาทสัมผัสของเฉินผิง สายตาของเขาพร่ามัว แต่พอใช้จิตตวิสุทธิ แสงสีทองก็พุ่งออกมาจากหน้าผากและทำลายมนต์สะกด

ริ้วผ้าอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว ผ้าทุกเส้นคมกริบราวกับฉีกกระชากมิติได้

เขาไม่มีเวลาคิดหาทาง ใช้มือซ้ายประสานอินอย่างรวดเร็ว เรียกมังกรทองเรืองแสงที่ระเบิดพลังออกมาด้านหลัง

เมื่อเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้น่าเกรงขามห้าคน เฉินผิงจึงไม่กล้าประมาท ต้องทุ่มเทพลังทั้งหมดที่มี