หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5157

“ส่วนตราประทับที่เหลือ เราจะตามหาเท่าที่ทำได้”

ถ้ารวบรวมตราประทับได้ครบเราก็จะเผยความลับของถ้ำเทียนหลินได้และอาจเป็นโอกาสเพิ่มความแข็งแกร่งด้วย

“เอาล่ะ ไปตำหนักลำดับเจ็ดกันเถอะ” เขากล่าว

ตำหนักลำดับเจ็ดเหนือกว่าเผ่าม่านหวง สำนักทำนายชะตาและวังซั่วหยิง

ท้ายที่สุดแล้ว เจ้าตำหนักอยู่ที่ขั้นเซียนพเนจรระดับสูงสุด

และเมื่อมีตำหนักทวยเทพของชาวสวรรค์หนุนหลัง ความแข็งแกร่งย่อมไม่ใช่ระดับไก่กา

คราวนี้เฉินผิงจะประมาทไม่ได้เด็ดขาด

พวกเขามุ่งหน้าสู่ตำหนักลำดับเจ็ด

เฉินผิงรู้สึกว้าวุ่นตลอดทาง

ตำนานของสำนักเทียนหลินรบกวนจิตใจ และชัดเจนว่ากลุ่มคนลึกลับเกี่ยวข้องกับสำนัก

ตราประทับของหน้ากากมารเอาไว้ใช้เข้าสู่สำนักลึกลับ หรือเป็นกุญแจสู่ถ้ำเทียนหลิน?

ระหว่างที่พวกเขาเดินทาง มีสถานที่หนึ่งในอาณาจักรแดนสรวงชั้นสามตั้งอยู่ท่ามกลางความลึกลับ

แสงสีขาวเจิดจ้าโอบล้อมทุกสิ่งรอบตัว ในสายตาของคนนอกจะเห็นเพียงแสงสว่างเท่านั้น

แต่เมื่อก้าวผ่านแสงนั้นไป ภูเขาสูงจะปรากฏ พร้อมด้วยด้วยพระราชวังอันงดงาม

ภายในตำหนักแห่งหนึ่ง ชายชรานั่งขัดสมาธิและหลับตาลง อาจจะกำลังบำเพ็ญเพียร

ที่ใจกลางห้อง เด็กหลายสิบคนจ้องมองไปรอบๆ ด้วยความกลัว น้ำตาไหลรินลงบนแก้ม

“แม่จ๋า ข้าอยากไปหาแม่...”

“ปล่อยเราไปเถอะ...”

“ข้ากลัว...”

เสียงร้องของเด็กๆ ดังก้อง แต่ชายชรายังคงนิ่งเฉย ราวกับหูหนวกไม่ได้ยิน