หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5184

ริมฝีปากของเฉินผิงเปื้อนเลือด ใบหน้าซีดเซียว ภาพนั้นสร้างความหวาดกลัวให้ทุกคน

“พาเขาไปห้องรักษาเดี๋ยวนี้” เจ้าตำหนักชี่สั่ง

ไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ เฉินผิงรักษาบาดแผลและเพิ่งจะฟื้นคืนพลังชีวิต แต่ตอนนี้เขาบาดเจ็บสาหัสยิ่งกว่าเดิม พวกเขาใจหายเมื่อคิดว่าร่างกายของเขาอาจถึงขั้นแตกสลายในที่สุด

ภายในห้อง พวกเขาวางเฉินผิงลงบนแผ่นหิน เจ้าตำหนักชี่หยิบยาออกมาเม็ดหนึ่งและสอดเข้าไปในปากของเฉินผิง

ยาละลายในทันที ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วเส้นลมปราณ จนกระทั่งแก้มกลับมาแดงระเรื่อ

“เขาปลอดภัยแล้ว” ฮั่วจิงจิงกระซิบ น้ำตาแห่งความสุขไหลอาบแก้ม ขณะที่เธอใช้นิ้วกำมือของเฉินผิง

ม่อชิงหยุนถอนหายใจ แววตามีความรู้สึกขอบคุณ

หูหม่าซือตบหน้าอกตัวเองเบาๆ “ข้าตกใจแทบแย่ นึกว่าเขาจะตายเสียแล้ว แต่เขาก็ร้ายกาจจริง ปะมือกับเซียนโลกาจนอีกฝ่ายถึงกับต้องเผ่นหนี”

เจ้าตำหนักชี่ถอนหายใจ “เย่าหวู่เซี่ยหนีไปได้ แต่เขาจะไม่หยุดแค่นี้ ตำหนักลำดับเจ็ดเป็นศัตรูกับตำหนักวิถีมารไปแล้ว เราจะไม่มีวันพบกับความสงบสุข”

“กลัวเหรอ?” หูหม่าซือหัวเราะ “มีเฉินผิงอยู่จะกังวลทำไม หลังฟื้นขึ้นมา เราจะบุกโจมตีตำหนักและกวาดล้างพวกมันให้สิ้นซาก”

เจ้าตำหนักชี่ยิ้มอย่างอ่อนใจ เขารู้ว่าตำหนักวิถีมารมีรากฐานที่แข็งแกร่ง และกลัวว่าศัตรูพวกต่อไปจะแกร่งยิ่งกว่า

ในห้องโถงเงียบสงัด พวกเขาเฝ้าดูอย่างเงียบเชียบข้างเฉินผิง เมฆข้างนอกสลายไป แสงแดดสาดส่องลงมายังลานที่เต็มไปด้วยความเสียหาย หว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความหวังลงในหัวใจของทุกคน

เฉินผิงหยิบชามขึ้นมาจิบช้าๆ น้ำซุปอุ่นไหลลงคอ กระจายไปทั่วกระดูกที่เย็นเฉียบและกล้ามเนื้ออ่อนล้า

เขาวางชามเปล่าไว้ข้างๆ ดวงตาของเขามืดมน “ไม่ว่าจะหนีไปไหน ผมก็จะตามไป”

เสียงของฮั่วจิงจิงสั่นเครือ “เฉินผิง เจ้าเพิ่งจะหายดี อาณาจักรแดนสรวงชั้นสี่หนักหนายิ่งกว่าชั้นสามเป็นร้อยเท่า เย่าหวู่เซี่ยคงหาทางฟื้นพลังที่นั่น-”

เขาพูดตัดบทเธอด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ผมรู้ แต่ถ้าเย่าหวู่เซี่ยยังมีชีวิตอยู่ ก็เท่ากับว่าผมเจ็บตัวโดยไม่ได้อะไร”

เจ้าตำหนักชี่ถอนหายใจ “อาณาจักรแดนสรวงชั้นสี่ไม่ใช่ของง่าย” เขาเตือน “ผู้บำเพ็ญเพียรขั้นเซียนพเนจรระดับสูงสุดนับไม่ถ้วนพยายามฝ่าอัสนีบาต สุดท้ายก็กลายเป็นผงธุลี เจ้าอยู่แค่ระดับหก คงเรียกอัสนีบาตไม่ได้ด้วยซ้ำ”