หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5203

เขากระโดดเกาะแท่งแรก แท่งหินมั่นคง อักขระส่องแสงรอบรองเท้าของเขาและปิดกั้นไอร้อน

“ค่อยๆ เหยียบแท่งหินตามผมมา ไม่ยังไงก็อย่าลื่นเด็ดขาด”

หูหม่าซือสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วเดินตามไป ก้าวไปข้างหน้าอย่างระมัดระวังราวกับเดินข้ามเศษแก้ว

เสียงคำรามต่ำๆ ลอยขึ้นมาจากใต้หินร้อน บางสิ่งที่มหึมาแหวกว่ายในไฟเบื้องล่าง มีเสียงเสียดสีเหมือนเล็บมือขูดไม้

หินสามก้อนกระเด็นเมื่อคลื่นหินหลอมละลายปะทุ สิ่งมีชีวิตเนื้อตัวมีเกล็ดสีดำสนิทพุ่งขึ้นมาจากทะเลสาบ ขากรรไกรกว้างพอที่จะกลืนรถทั้งคัน มันพุ่งตรงไปหาหูหม่าซือ

“ระวัง!”

เฉินผิงกระชากหูหม่าซือมาข้างๆ เขา ชักกระบี่พิฆาตมังกรออกมา และฟันเข้าที่กะโหลกของสัตว์ประหลาด

เหล็กดังกังวานราวกับเสียงระฆัง ปราณดาบสะท้อนกลับ เกล็ดไม่มีแม้แต่ขีดข่วน

สัตว์อสูรคำราม หางของมันสะบัดดั่งแส้เหล็ก ทำลายหินใต้เท้าพวกเขาและโปรยประกายไฟขึ้นสู่อากาศ

“กิ้งก่าใต้พิภพ” หูหม่าซือจำมันได้ทันที “บันทึกโบราณบอกว่ามันกินหินหลอมเหลวเป็นอาหาร คมดาบกับไฟทำอะไรมันไม่ได้!”

“งั้นต้องทำให้มันตาบอด” เฉินผิงกล่าวพลางจ้องมองเปลวไฟคู่ที่ลุกโชนอยู่ในดวงตาอสูร “หูหม่าซือ ใช้เครื่องรางจับมันไว้ ผมจะจัดการเอง”