หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5263

ก่อนที่เฉินผิงจะทันได้ตอบ ทหารยามคนหนึ่งก็วิ่งกลับมาพร้อมขวดหยกงดงาม

คุณนายซุ่ยคว้ามาแล้วเปิดฝาให้ เทยาเม็ดบำรุงกำลังลงบนฝ่ามือ รัศมีอันเข้มข้นแผ่ซ่านไปทั่ว “นี่คือยาเม็ดบำรุงกำลังอันล้ำค่าของข้า กินเข้าไปสิ แล้วบาดแผลของเจ้าจะหายในพริบตา”

เสียงกระซิบกระซาบดังตามฝูงชน มีน้อยคนที่เคยเห็นสมบัติล้ำค่าเช่นนี้ นับประสาอะไรกับการได้เห็นเธอมอบให้คนอื่น

เฉินผิงเหลือบมองยาเม็ดเรืองแสง แล้วหันไปมองหนานป้าเถียน

หนานป้าเถียนพยักหน้า “รับไว้เถอะ นางไม่ได้ตั้งใจทำร้ายเจ้า”

เฉินผิงพึมพำขอบคุณ ยกยาขึ้นแตะริมฝีปากแล้วกลืนลงไป

พลังวิญญาณอันอบอุ่พลุ่งพล่านผ่านแขนขา บรรเทาความเจ็บปวดและผสานกล้ามเนื้อที่ฉีกขาดด้วยความเร็วที่น่าตกใจ

“ดีขึ้นไหม” คุณนายซุ่ยถามพลางโน้มตัวไปข้างหน้าและรอคำตอบ

“ดีขึ้นมาก” เฉินผิงตอบ “ขอบคุณ คุณนาย”

“คุณนายอะไรกัน ไม่ต้องมากมารยาทหรอก!” เธอโบกมือที่อ้วนพี “ผู้มีพระคุณของหนานป้าเถียนคือมิตรของอาซุ่ยผู้นี้”

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ใครก็ตามที่กล้าก่อกวนเจ้าในเมืองเจี่ยนเชิงจะต้องผ่านข้าไปก่อน” เธอพูดต่อพลางตบอกด้วยความภาคภูมิ

ขณะที่คุณนายซุ่ยกำลังยุ่งอยู่กับการจัดงานเลี้ยง เฉินผิงก็เห็นโอกาสของเขา เขาดึงแขนเสื้อของหนานป้าเถียนและพยักหน้าไปทางโถงทางเดินมืดๆ หนานป้าเถียนเข้าใจพลางยิ้มอายๆ แล้วเดินตามไป

“หนานป้าเถียน” เฉินผิงกระซิบ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น “เกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณกับคุณนายซุ่ย เธอมองคุณเหมือนเจ้าสาวมองเจ้าบ่าว”

ชายร่างใหญ่ตัวแข็งทื่อ สายตาของเขาเหลือบมองร่างที่อยู่ไกลออกไป ความรู้สึกผิด ไร้หนทาง และความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ปนกันในดวงตาของเขา

หลังจากเงียบไปนาน เขาก็ถอนหายใจ “เรื่องมันยาว นางกับข้า...โตมาด้วยกัน”

“รักในวัยเด็กเหรอ?” เฉินผิงอ้าปากค้าง มันน่าตกตะลึงเมื่อดูจากสภาพของคุณนายซุ่ยในตอนนี้