หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5266

ในอีกไม่กี่วันต่อมา ขณะที่กำลังรักษาบาดแผลของตัวเอง เฉินผิงใช้เวลาหลายชั่วโมงในห้องเงียบกับอาซุ่ย สืบเสาะทุกซอกทุกมุมของวิชามารที่เธอใช้

สิ่งที่เขาค้นพบนั้นทรงพลังและโหดเหี้ยม วิชานี้กลืนกินปราณเซียนโดยรอบ แม้กระทั่งพลังชีวิตของผู้ใช้ เปลี่ยนทั้งสองอย่างให้กลายเป็นพลังมหาศาล อาการบวมน่าเกลียดของร่างกายเธอคือเนื้อเยื่อและเส้นลมปราณที่บิดเบี้ยวเพราะพลังนั้น

เฉินผิงใช้ความรู้และความเข้าใจที่รวบรวมได้จากตำราโบราณ และเริ่มทุ่มเทเต็มที่เพื่อศึกษาหาหนทางที่จะแก้ไขวิชานี้

จากที่บันทึกบอก เฉินผิงค้นพบแก่นแท้สองประการของวิชานี้ นั่นคือการ “กลืนกิน” และ “คลั่ง” หากเขาสามารถใช้พลังที่อ่อนโยนกว่าเพื่อสงบความคลั่งแล้วย้อนกลับได้ ก็มีโอกาสที่เนื้อหนังที่เสียหายจะเริ่มสมานตัวทีละน้อยอย่างช้าๆ

เขาจดรายชื่อสมุนไพรและยาล้ำค่าไว้มากมาย ซึ่งหลายอย่างหายากมากจนปัจจุบันเหลือแค่ในบันทึก แต่ละอย่างมีสรรพคุณสร้างสมดุลพลัง อาซุ่ยทุ่มเทหาซื้อจากทุกเส้นสายที่เธอมีโดยไม่คิดเสียดาย ออกตามหาในตลาดทั้งปกติและตลาดมืด หนานป้าเถียนเองก็คอยช่วยไม่ห่าง เมื่อร่วมมือกันอุปสรรคจึงเริ่มคลี่คลาย

หลายวันต่อมา สมุนไพรชิ้นสุดท้ายก็มาถึง รายการวัตถุดิบที่ไม่น่าจะรวบรวมมาได้ก็เสร็จสมบูรณ์

ภายในห้องปิดผนึกใต้หอคอยกระซิบ เฉินผิงลากอักขระไปตามพื้นหิน สร้างวงแหวนอาคมอันซับซ้อนคล้ายกลุ่มดาว

สีหน้าของเฉินผิงจริงจัง ขณะพูดกับอาซุ่ยที่อยู่ตรงกลางอาคม เขาพูดด้วยความชัดเจนและเคร่งขรึม “เมื่อเราเริ่ม ปราณเซียนจะย้อนกลับผ่านลมปราณของคุณ กวาดล้างพลังบำเพ็ญเพียรมาร เราหยุดกลางคันไม่ได้ ความล้มเหลวจะทำให้เกิดหายนะ และถ้าได้ผล พลังที่คุณสะสมมาหลายปีจะลดลง อาจจะต่ำกว่าจุดเริ่มต้นด้วยซ้ำ คุณจะเปลี่ยนใจไหม”

เธอมองหนานป้าเถียน ดวงตาเปี่ยมล้นไปด้วยความกลัวปนกับเชื่อมั่น รอยยิ้มมุ่งมั่นปรากฏบนใบหน้ากลมๆ ของเธอ “ตกลง พลังสร้างใหม่ได้ แต่การทวงคืนตัวตน และได้คู่ควรกับเขาสำคัญที่สุด”

หนานป้าเถียนก้าวไปข้างหน้าและกุมมือเธอไว้ “อาซุ่ย ไม่ว่าเจ้าจะต้องแบกรับอะไร ข้าจะไม่มีวันทิ้งเจ้าไปอีก”