หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5280

สีหน้าของเฉินผิงแข็งกร้าว ท่าทีผ่อนคลายหายไปหมดสิ้น

เขารู้สึกถึงการโจมตีที่อัดแน่นไปด้วยพลังมิติอันรุนแรง ผิดพลาดเพียงครั้งเดียวอาจพ่ายแพ้ในพริบตา

เขาสูดหายใจเข้า เติมพลังวิญญาณให้ทั่วร่าง และชักกระบี่พิฆาตมังกรออกมาฟันเป็นเสี้ยวพระจันทร์สีทอง

“ดาบขี่มังกร!”

แสงสีทองขดตัวเป็นมังกรขนาดมหึมา พุ่งขึ้นชนพลังดาบที่ใกล้เข้ามา

ตูม!

คลื่นกระแทกสั่นสะเทือนไปทั่วสนามประลอง แม้แต่วงแหวนอาคมกั้นพลังวิญญาณยังแตกร้าว

ชายทั้งสองถอยหลังไปสามก้าว เปลวเพลิงสีแดงเข้มลุกไหม้ตามตัว

ความประหลาดใจปรากฎในแววตาของจ้าวจิงเฟิง เฉินผิงรับท่าระเบิดศิลาได้โดยไม่บาดเจ็บ

“น่าสนใจ” เขาคำรามพลางกำมือแน่น “เอาไปอีก!”

จ้าวจิงเฟิงเปล่งเสียงคำรามยาวนาน ดาบของเขาพุ่งทะลุอากาศเร็วขึ้นเรื่อยๆ แสงสีเงินแผ่ขยายเป็นวงกว้าง โอบล้อมลานประลองด้วยแสงจันทร์

“ดาบทลายฟ้ากระบวนท่าที่สอง เฉือนนภา!”

“ดาบทลายฟ้ากระบวนท่าที่สาม สะเทือนปฐพี!”

เขาปลดปล่อยสองกระบวนท่าติดต่อกัน แต่ละครั้งดุเดือดยิ่งกว่าครั้งก่อน แต่ละดาบผ่าห้วงมิติจนเกิดรอยฉีกขาด รอยร้าวคล้ายใยแมงมุมลอยกลางอากาศ แม้แต่ลานประลองยังดูเหมือนจะถูกผ่าไปด้วย

เฉินผิงรับการโจมตีโดยไม่กระพริบตา เขาเปลี่ยนไปใช้ท่าพิฆาตมังกรและดาบขี่มังกรสลับกัน ชั่วขณะหนึ่งดุจสายฟ้าฟาด ชั่วถัดมาดุจใยไหมล่องลอย ลำแสงดาบสีทองสว่างจ้าฟาดลงบนพลังดาบของจ้าวจิงเฟิง การปะทะแต่ละครั้งทำให้เกิดเสียงดังคำรามสะเทือนกระดูก

ผู้ชมด้านล่างลานประลองต่างอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง นี่ไม่ใช่การประลองแล้ว แต่เป็นการต่อสู้ให้ตายไปข้าง

“เหลือเชื่อ! นี่แหละที่สุดแห่งวิชาดาบ!”

“วิชาดาบทลายฟ้าของจ้าวจิงเฟิงสมกับคำร่ำลือ แต่เฉินผิงก็สู้ไม่ถอย!”

“ใครจะพลาดท่าก่อนกัน?”