หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5291

งูยักษ์ร่างบวมเป่งขนาดเท่าลำต้นไม้ผุดขึ้นมาจากโคลนตม ก่อนจะตัวสั่นและจมหายไปเมื่อสัมผัสรัศมีมารของเฉินผิง

พอถึงยามพลบค่ำ ป่าไผ่สีม่วงทึบก็ปรากฏขึ้นเบื้องหน้า แต่ละต้นพลิ้วไหวใต้ท้องฟ้าอัสดง

หมอกสีม่วงลอยผ่านกิ่งก้าน กัดกร่อนอย่างรุนแรงจนกำแพงรัศมีมารของเฉินผิงสั่นเป็นระลอกคลื่นเหมือนผิวน้ำ

“เรามาถึงเขตแดนชั้นนอกของหุบเขากู่แล้ว ทาสพิษของพวกมันแฝงตัวอยู่ในดงไผ่ พวกมันคือผู้บำเพ็ญเพียรที่หัวใจถูกฝังพิษ” ม่อเฉินเตือนเสียงเบาท่ามกลางสายลม

ทันทีที่เขาพูดจบ หลายสิบร่างก็โผล่ออกมาจากหมอก เคลื่อนไหวด้วยความอาฆาต

พวกมันผอมหนังหุ้มกระดูก เนื้อตัวเป็นสีน้ำเงินอมม่วง ดวงตาแดงก่ำ แต่ละตัวถือหอกกระดูกที่ชุ่มไปด้วยพิษ

“บุก!” เหล่าทาสพิษคำรามเสียงแตกพร่า

พวกมันพุ่งทะยานเข้ามา เคลื่อนไหวแข็งทื่อแต่ไร้ซึ่งความกลัว ราวกับไม่รู้จักความตาย

หูหม่าซือขว้างเครื่องรางเพลิงออกไปสามอัน เปลวเพลิงสีทองแผ่กระจายราวกับกระแสน้ำ แผดเผาพวกที่อยู่ข้างหน้าจนเหลือเพียงขี้เถ้า

“ระวังเลือดของพวกมัน!” ม่อเฉินตะโกน

เฉินผิงพุ่งไปข้างหน้า กระบี่พิฆาตมังกรของเขาเปล่งแสงวาบพร้อมเสียงโลหะกระทบ

วงแสงสีทองที่ผสานกับพลังสีดำลอยออกไป ตัดผ่านเอวของพวกมัน เลือดสีม่วงกระเด็นเปื้อนหินแข็งและละลายเป็นรูเล็กๆ จำนวนมาก

“ทาสพิษเหล่านี้เคยเป็นผู้บำเพ็ญเพียรขั้นเซียนโลกา” ม่อเฉินกล่าวพลางสกัดเข็มพิษที่ลอยเข้ามา “ปรสิตกินหัวใจแห่งหุบเขากู่ประทับอยู่ในอก และเปลี่ยนพวกเขาให้กลายเป็นหุ่นเชิดไร้ความคิด”

“มีวิธีปลดปล่อยพวกเขาบ้างไหม?” เฉินผิงถาม ขมวดคิ้วแน่นเมื่อเห็นความเจ็บปวดยังคงปรากฏในแววตาของพวกเขา

“แทบไม่มีเลย” หูหม่าซือตอบพลางใช้เครื่องรางเยือกแข็งขังทาสพิษหนึ่งคนไว้ในก้อนน้ำแข็ง “ปรสิตฝังแน่นในหัวใจ พลาดนิดเดียวร่างจะระเบิดทันที”

ความลังเลของเฉินผิงหายไป กระบี่พิฆาตมังกรเปล่งประกาย คมกระบี่วาดลวดลายแห่งวิชาดาบที่เขาได้มาจากสุสานดาบ

ทุกครั้งที่แทงจะทะลุหัวใจ และทุกครั้งที่ฟาดฟันรัศมีมารจะพุ่งไปตามคมกระบี่ สังหารปรสิตที่ซ่อนภายใน

ตุบ! ตุบ! ตุบ!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน