“คุณเป็นใครกันแน่?” ซู่ชีเม่าเกิดความสงสัยในตัวของชายผู้นี้
“ในเมื่ออีกเดี๋ยวคุณก็จะต้องตายแล้วงั้นผมจะบอกให้เอาบุญ ผมคือผู้อาวุโสสามของหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่ ก่อนหน้านี้ที่มีหญิงสาวหายตัวไปเป็นฝีมือของผมเอง คุณจะทำอะไรได้อย่างนั้นหรือ?
เขาพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
ซู่ชีเม่าได้ยินคำพูดของเขาถึงกับหน้าถอดสี เขาไม่คิดว่าผู้อาวุโสสามของหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่จะปลอมตัวมาเป็นผู้ทำนายดวงชะตาอยู่ที่อารามแห่งนี้ ความสามารถของพวกหุบเขานั้นเกินกว่าที่กระทรวงยุติธรรมจะคาดการณ์ได้
ฝีมือของผู้อาวุโสนั้นแข็งแกร่งกว่าเขา เขาไม่สามารถกวาดล้างหุบเขาซีหนานส๋วนเยว่ได้ถึงแม้ว่าเขาจะพระสวรรค์มากมายก็ตาม ที่นี่ยังมีอีกสี่ผู้อาวุโสและหัวหน้าผู้ดูแลอีกด้วย
เขาไม่เข้าใจว่าทำไมจ้าวอู๋ฉีถึงส่งเขามาให้กวาดล้างที่นี่ ด้วยฝีมือของเขานั้นไม่สามารถที่จะทำได้เลย
จ้าวอู๋ฉีไม่ได้คาดหวังในตัวซู่ชีเม่าว่าจะทำภารกิจนี้ได้แต่คนที่เขาคาดหวังก็คือเฉินผิง ท่านนายพลมั่นใจว่าถ้าเฉินผิงลงมือเขาจะทำลายล้างที่นี่ได้สำเร็จ
ซู่ชีเม่าไม่มีทางเลือกทำได้แค่เพียงกัดฟันแล้วสู้ต่อไป เขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดแล้วพุ่งเข้าต่อสู้กับผู้อาวุโสสาม
แต่ไม่ว่าซู่ชีเม่าจะพยายามต่อต้านเท่าไหร่ เขาก็ยังพ่ายแพ้
บูม!
ผู้อาวุโสสามปล่อยหมัดพุ่งเข้าไปที่หน้าอกของซู่ชีเม่า ทำให้เขากระเด็นถอยหลังไปกระแทกเข้ากับหน้าต่าง เศษกระจกหน้าต่างแตกกระจายออกเป็นเสี่ยงๆ
ซู่ชีเม่าถึงกับเลือดกระเซ็นออกมาจากปาก เขาพยายามที่จะลุกขึ้นยืนอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่สำเร็จ คนของเขานอนเกลื่อนอยู่ที่พื้น บางคนตายบางคนบาดเจ็บสาหัส
“ผมค่อนข้างชื่นชมความกล้าหาญของกระทรวงยุติธรรมนะที่กล้าส่งเจ้าหน้าที่ระดับปรมาจารย์อาวุโสมาที่นี่ พวกคุณประเมินพวกเราต่ำเกินไปหรือเปล่า?”
ผู้อาวุโสขยับไปอยู่ข้างๆ ซู่ชีเม่าแล้วแล้วกระทืบเท้าลงบนหน้าอกของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...