หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5358

สีหน้าของจื่อหยวนมืดมน กระบี่ของเฉินผิงเคลื่อนไหวรวดเร็วจนแม้แต่ตัวเธอเองยังหยุดไม่ทัน

เหล่าศิษย์รอบๆ หน้าถอดสี พวกเขาประลองกันเองเป็นประจำ แต่ไม่เคยมีใครลงมือโหดเหี้ยมเช่นนี้มาก่อน รวดเร็วไม่ทันรู้ตัว ไม่มีความลังเล แค่ฟันทีเดียวแขนของเซียนโลการะดับเจ็ดก็วางอยู่บนก้อนหิน

ไม่มีใครเห็นกระบี่ด้วยซ้ำ เห็นแค่ประกายแสงสีเงินที่ตามมาด้วยเลือดสาดกระเซ็น

กระบี่พิฆาตมังกรดูธรรมดาสามัญ แต่ในชั่วพริบตานั้นมันรวดเร็วจนมองไม่ทัน

เซียนโลการะดับหนึ่งตัดแขนของเซียนโลการะดับเจ็ดขาด หากไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเองคงไม่เชื่อ

จื่อหยวนหรี่ตาลง เธอเคยเชื่อว่าเฉินผิงเป็นแค่เบี้ยตัวหนึ่งของกลุ่มอำนาจลึกลับ ถึงจะระดับบำเพ็ญเพียรต่ำแต่ก็มีคนหนุนหลัง สิ่งที่เธอเพิ่งเห็นทำลายความเชื่อนั้น เป็นแค่เซียนโลการะดับหนึ่ง แต่การโจมตีนั้น การควบคุม จังหวะเวลา การตัดสินใจที่สมบูรณ์แบบ ผู้บำเพ็ญเพียรทั่วไปไม่สามารถทำได้ ไม่ว่าจะใช้อาวุธอะไรก็ตาม

ทุกคนต่างเห็นความจริงนั้น

“เราตกลงกันแล้ว ห้ามวิ่งไปฟ้องพ่อ ผู้บำเพ็ญเพียรชาวสวรรค์ไม่รู้จักรักษาสัญญาหรือไง?” น้ำเสียงของเฉินผิงดูเบื่อหน่าย

เขาเก็บกระบี่พิฆาตมังกรเข้าฝัก อักขระบนกระบี่ดูดกลืนรอยเลือด ทำให้โลหะแวววาวราวกับเพิ่งตีเสร็จใหม่ๆ

คำพูดนั้นทำให้ทุกคนหน้าแดงก่ำ แต่ก็ไม่มีใครกล้าโต้แย้ง