หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5361

รอยยิ้มของเธอหายไป เสียงรองเท้ากระทบหินเมื่อจื่อหยวนหยุดชะงักและเหลือบมองเขา “ระวังคำพูดด้วย เฉินผิง แคว้นเฉินเป็นหนึ่งในมหาอำนาจแห่งชั้นหก อย่าได้ดูหมิ่นด้วยคำพูดพล่อยๆ ของเจ้า”

“คุณกับผมรู้ดีว่าคำพูดของผมมีเหตุผล” เฉินผิงตอบพลางหยุดเดินเช่นกัน “ระฆังเหลยหยินถูกขโมยไป ผนึกสะกดวิญญาณมารอ่อนกำลังลงทุกชั่วขณะ แต่แคว้นเฉินเอาแต่สนเรื่องแต่งงานสร้างพันธมิตรกับตำหนักทวยเทพ แถมยังลือกันว่าแคว้นเกี่ยวข้องกับตำหนักวิถีมารที่เป็นรังซ่องสุมผู้บำเพ็ญเพียรเผ่ามาร นี่เหรอมหาอำนาจแห่งชั้นหก?”

ม่านตาของจื่อหยวนหรี่ลง เธอเดินไปหาเขาพร้อมเสียงพูดที่เบาลง “ใครบอกเจ้าเรื่องระฆังเหลยหยิน? แล้วใครกันที่กล้ากล่าวหาว่าแคว้นเฉินสมรู้ร่วมคิดกับตำหนักวิถีมาร?”

เธอเคยคิดว่าเฉินผิงเป็นแค่คนที่พาองค์หญิงมาส่ง แต่สิ่งที่เขารู้กลับทำเอาเธอตั้งตัวไม่ทัน

ไม่มีทางที่ผู้บำเพ็ญเพียรธรรมดาจะรู้ความลับระดับนี้ เว้นเสียแต่ว่าคนที่หนุนหลังเขาจะมีส่วนพัวพันกับการหายไปของระฆังเหลยหยิน

เฉินผิงมองดูความตื่นตระหนกบนสีหน้าของเธอและยิ้มเยาะ “ผมรู้มากกว่าที่คุณคิดไว้ แทนที่จะสืบหาว่าผมเป็นใคร ลองถามตัวเองเถอะว่าถ้าวิญญาณมารหลุดออกมา แคว้นเฉินที่ยิ่งใหญ่นักหนาจะปกป้องคุณจากความหิวโหยของพวกมันได้หรือเปล่า”

ว่าแล้วเขาก็หันหลังเดินไปตามทางที่ส่องสว่างด้วยคบเพลิง เสียงรองเท้าดังก้องเป็นจังหวะ

จื่อหยวนยังคงอึ้ง ความคิดอันปั่นป่วนภายใต้สีหน้าสงบนิ่งของเธอ จุดประสงค์ที่แท้จริงของเฉินผิงนั้นไม่ใช่แค่พาตัวองค์หญิงมาส่ง มันเกี่ยวพันกับระฆังเหลยหยินที่ถูกขโมยไป ข้าต้องรายงานเรื่องนี้กับฝ่าบาท

“เฉินผิง ลานศักดิ์สิทธิ์ของแคว้นเฉินอยู่ข้างหน้า ฝ่าบาทกำลังประกอบพิธีกรรมอยู่ที่นั่นเพื่อขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ หากเจ้าต้องการเข้าเฝ้า ข้าจะพาไป” จื่อหยวนกล่าวพลางเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นเพื่อให้ทันเขา แววตาของเธอระแวดระวังมากกว่าเดิม

จื่อหยวนหยุดทดสอบเฉินผิง หมดเวลาเล่นเกมหยั่งเชิงแล้ว