หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5366

ความเงียบปกคลุมไปทั่วสนามประลอง เหล่านักรบทัพหลวงที่หัวเราะเมื่อไม่กี่นาทีก่อนยืนนิ่ง รอยยิ้มชะงักไป

เซียนโลการะดับหนึ่งเพียงคนเดียวบดขยี้นายกองขั้นเซียนโลการะดับเจ็ดราวกับตบแมลงวัน ทำเอาพวกเขาสับสนไปหมด

รอยยิ้มปรากฏบนริมฝีปากของจื่อหยวน เธอหันไปหาแม่ทัพโจวและถามว่า “แม่ทัพโจว ท่านยังเชื่อว่าเฉินผิงไม่คู่ควรที่จะสู้ด้วยหรือไม่”

ใบหน้าของแม่ทัพโจวขุ่นเคือง เขาจ้องมองเฉินผิงอย่างแข็งกร้าว “ไม่ถือว่าชนะ” เขาคำราม “เมิ่งโถวออมมือให้ เขากลัวจะทำเจ้าตาย หากเอาจริงเจ้าไม่มีโอกาสชนะหรอก”

แม้แต่เมิ่งโถวที่นอนแผ่อยู่บนพื้นยังเกือบจะพูดทักท้วง ทั้งที่เขาทุ่มสุดตัวเฉินผิงก็ยังไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วน

อย่างไรก็ตาม เขาไม่อาจเถียงแม่ทัพโจวได้ ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมรับ

ปากของเฉินผิงย่นด้วยความเหยียดหยาม “จะบอกว่าชัยชนะของผมมันไร้เกียรติสินะ”

“ถูกแล้ว!” แม่ทัพโจวพูดเสียงกร้าว เชิดหน้าท้าทายอีกฝ่าย

เขาตะเบ็งเสียงราวกับพยายามซ่อนศักดิ์ศรีที่ถูกทำลาย “เจ้าก็แค่โชคดี หากเมิ่งโถวทุ่มสุดชีวิต เจ้าคงพ่ายให้คมดาบของเขาไปแล้ว!”

“ก็ได้” เฉินผิงพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างเย็นชา “งั้นเรามาสู้กันแบบถึงตาย ไม่มีการออมมือ ผู้ชนะคือผู้รอดชีวิต แต่การสู้แบบถึงตายควรจะมีเดิมพันที่เหมาะสม ผมจะวางเดิมพันด้วยมณีสวรรค์หนึ่งล้านชิ้น ถ้าผมแพ้ มณีสวรรค์ก็เป็นของคุณ ถ้าคุณแพ้ต้องจ่ายมณีสวรรค์หนึ่งล้านชิ้น ตกลงไหม?”

มณีสวรรค์หนึ่งล้านชิ้นไม่ใช่เรื่องเล็ก แม้แต่ผู้บัญชาการกองทัพหลวงอย่างแม่ทัพโจวก็ยังต้องใช้เวลาเป็นสิบปีกว่าจะได้มา

แม่ทัพโจวรู้สึกถูกหยามเกียรติและต้องทนฟังถ้อยคำเยาะเย้ย ทำให้เขาไม่ทันคิดให้ดี “ได้! ข้ายอมรับ อยากเห็นนักว่าเซียนโลการะดับหนึ่งจะแกร่งแค่ไหน”

เหล่านักรบทัพหลวงเข้ามารุมล้อม เสียงหมวกเกราะกระทบกันขณะที่พวกเขาก้าวเข้าไป กระหายที่จะได้ชมภาพน่าตื่นตาตื่นใจ เซียนโลการะดับหนึ่งจะประลองฝีมือกับเซียนโลการะดับเก้าแบบเอาจริง

จื่อหยวนกำลังจะเข้าไป แต่สายตาอันเงียบงันของเฉินผิงกลับตรึงเธอไว้กับที่ เขาต้องการสั่งสอนแม่ทัพโจว ต้องการให้ทุกคนในแคว้นเฉินได้เห็นว่าทำไมคนนอกอย่างเขาถึงแกร่งไม่แพ้ใครในแคว้นเฉิน