หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5371

ที่ห้องโถงในวังหลวง ราชาจินฟังรายงานของจื่อหยวน ถ้วยหยกในมือสั่นระริก “สายเลือดมังกรทองอย่างนั้นหรือ? นึกว่าเขาเป็นเพียงผู้บำเพ็ญเพียรพเนจรฝีมือดี ไม่นึกว่าจะมีชาติกำเนิดสูง”

“ฝ่าบาท” จื่อหยวนตอบพลางโค้งคำนับ “สายเลือดของเขาสูงส่ง แต่ความแข็งแกร่งของเขายิ่งน่าประทับใจกว่า แม่ทัพโจวแปลงร่างมังกรเต็มรูปแบบ แต่เฉินผิงก็ยังโค่นเขาได้ ข้าคิดว่าเฉินผิงคงก้าวข้ามพลังของขั้นเซียนโลการะดับเก้าไปแล้ว อาจจะเกือบถึงขั้นเซียนปุถุชนก็เป็นได้”

ราชาจินลุกขึ้นยืนและเดินไปมาใต้แสงตะเกียง ความตื่นเต้นผุดขึ้นบนสีหน้าเคร่งขรึมของเขา “สวรรค์อวยพรแคว้นเราแล้ว หากเฉินผิงช่วย เราจะได้ระฆังกลับคืนมา และภัยคุกคามจากวิญญาณมารจะหมดไป”

เขาหยุดไปครู่หนึ่ง “จื่อหยวน เรียกเฉินผิงมาเดี๋ยวนี้ ข้าต้องคุยกับเขา และสั่งให้ทุกคนปิดข่าวเรื่องสายเลือดมังกรทองของเขาด้วย ให้รู้กันเฉพาะวงในเท่านั้น เราอยู่ท่ามกลางภัยคุกคามจากภายนอกและภายใน ข่าวลืออาจลอยไปเข้าหูบางคน โดยเฉพาะตำหนักทวยเทพและมหาเสนาบดี”

“น้อมรับคำสั่ง ฝ่าบาท” จื่อหยวนรีบออกไป

ครู่ต่อมาเธอก็กลับมาหาเฉินผิง เสียงฝีเท้าของทั้งสองดังไปตามทางเดินหินอ่อนที่มุ่งหน้าสู่ท้องพระโรง

ราชาจินลุกขึ้นต้อนรับด้วยน้ำเสียงเคารพนับถือ “เฉินผิง ข้าไม่รู้ว่าเจ้ามีสายเลือดมังกรทองในตัว อภัยให้ด้วยที่ก่อนหน้านี้ข้าเสียมารยาท”

“ฝ่าบาทเมตตายิ่ง” เฉินผิงตอบพลางประสานมือคำนับ “สายเลือดเป็นเพียงของขวัญที่ติดตัวมาแต่กำเนิด ความแข็งแกร่งที่แท้จริงจะถูกบ่มเพาะในภายหลังผ่านความยากลำบาก”

ราชาจินพยักหน้าด้วยความซาบซึ้ง “นั่นล่ะเหตุผลที่ข้าเรียกเจ้ามา ข้าปรารถนาจะมอบภารกิจตามหาระฆังเหลยหยินให้เจ้า ทั่วแคว้นเฉินมีเพียงเจ้าเท่านั้นที่มีความสามารถและความตั้งใจสำหรับภารกิจนี้ หากผนึกของอารามเหลยหยินที่สะกดวิญญาณมารแตกสลาย แคว้นของเราคงจบสิ้น และศัตรูของเราจะไม่ยอมเสียโอกาส”

ราชาจินถอนหายใจอย่างอ่อนล้า แสงคบเพลิงสาดส่องเงาลงบนใบหน้า “ตำหนักวิถีมารลึกลับ สายลับของข้าไล่ล่าพวกมันมาหลายปี และได้แต่ข่าวไม่เป็นชิ้นเป็นอัน ไม่เคยพบตำแหน่งที่แท้จริงของฐานทัพพวกมันเลย ส่วนเจ้าตำหนักหลิว ลือกันว่าเขาติดต่อกับตำหนักวิถีมาร แต่แค่ข่าวลือพิสูจน์อะไรไม่ได้ ตำหนักลำดับหกมีอิทธิพลในหมู่ชาวสวรรค์ หากต่อต้านโดยไม่มีหลักฐานมากพอ อาจเสี่ยงให้เกิดศึกระหว่างแคว้นและตำหนัก”

“เข้าใจแล้ว” เฉินผิงตอบเสียงหนักแน่น

เขาหยุดครู่หนึ่งพร้อมครุ่นคิด “เราควรจะเริ่มจากในแคว้นเฉิน มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ว่าระฆังอยู่ที่นี่ บางทีหนึ่งในนั้นอาจจะเป็นไส้ศึก ท่านพูดถึงมหาเสนาบดีไม่ใช่หรือ เขาเป็นคนแบบไหน ยึดมั่นในเกียรติหรือเป็นพวกปลิ้นปล้อน?”

ราชาจินขมวดคิ้ว “ชื่อของมหาเสนาบดีคือหลิวคุน รับใช้พ่อข้ามาหลายปี และปัจจุบันบัญชาการทัพองครักษ์ที่มีกำลังพลกว่าหมื่นนาย ดูจากภายนอกอาจจงรักภักดี แต่ข้าไม่อาจรับประกัน ลึกๆ แล้วเขาเป็นคนกระหายในอำนาจ เขาผูกมิตรกับคนทั่วราชสำนัก ระหว่างสืบสวนหากพบคนของมหาเสนาบดีขวางทางเจ้า จงระมัดระวัง”