หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5380

ขณะเดียวกันภายในท้องพระโรงแห่งพระราชวังแคว้นเฉิน ควันธูปหอมสีซีดลอยฟุ้ง ปกคลุมห้องในความเงียบสงัด

วันที่สามมาถึงแล้ว องค์หญิงจื่อยืนอยู่ที่เชิงบันได ห่อหุ้มกายด้วยผ้าไหมสีแดงเข้ม มงกุฎวิหคเพลิงเจ็ดหางสวมหัวประดับมณีระยิบระยับ แต่ใบหน้าอ่อนเยาว์ของเธอกลับไม่แสดงความสุขเยี่ยงเจ้าสาว มีเพียงความสงบนิ่ง

บนบัลลังก์มังกรยกสูง ราชาจินมองดูลูกสาว แววตามีความรู้สึกขัดแย้ง

“ลูกพ่อ ที่ส่งเจ้าไปตำหนักลำดับสามก็เพื่อแต่งงานในนามเท่านั้น” ราชาเอ่ยพลางลูบพู่ที่ประดับอยู่บนมงกุฎ “ภารกิจที่แท้จริงของเจ้าคือเปิดเผยหลักฐานที่บอกว่าเจ้าตำหนักสมคบคิดกับตำหนักวิถีมาร พ่อรู้ว่ามันยากเย็น แต่ความอยู่รอดของแคว้นอยู่ในกำมือเจ้าแล้ว”

“ท่านพ่อ ข้าเข้าใจแล้ว” องค์หญิงจื่อพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสงบนิ่งและแน่วแน่ “ข้าเคยพยายามหลบหนีงานสมรสนี้ โดยที่ไม่รู้จุดประสงค์ของท่าน ตอนนี้ข้าเห็นแล้ว ตำหนักวิถีมารขโมยระฆังเหลยหยินและปรารถนาที่จะทำลายผนึกวิญญาณมาร หากตำหนักลำดับสามร่วมมือกับพวกมัน ชั้นหกจะตกอยู่ในอันตราย ข้าจะเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวังและจะไม่ทำให้ท่านผิดหวัง”

ดวงตาของราชาจินอ่อนลง “มหาเสนาบดีหลิวคุนจะคุ้มกันเจ้า ชายผู้นี้ความคิดลึกล้ำยากหยั่งถึง หากเห็นท่าไม่ดีจงทำลายเครื่องรางสื่อสาร แล้วกองทัพของพ่อจะบุกทะลวงเข้าไปช่วยเจ้า”

ว่าแล้วเขาก็วางเครื่องรางที่สลักอักขระมังกรลงบนมือของเธอ

องค์หญิงจื่อกำเครื่องรางและพยักหน้าหนักแน่น “ข้าจะจำไว้”

ทันใดนั้นคนข้างนอกก็ตะโกนว่า “มหาเสนาบดีพร้อมผู้คุ้มกันรอรับคำสั่งจากฝ่าบาท”

ราชาจินหายใจช้าๆ แล้วตบไหล่เธอเบาๆ “ไปเถอะ จำไว้ว่าความปลอดภัยของเจ้าต้องมาก่อนหลักฐาน”

องค์หญิงจื่อโค้งคำนับ จากนั้นก็เดินตามทหารยามออกจากท้องพระโรง

พ้นประตูออกไป ทหารทัพองครักษ์นับพันนายยืนรออย่างเป็นระเบียบ ธงปลิวสะบัด เกราะขัดเงาสะท้อนแสงอาทิตย์

หลิวคุนก้าวเข้ามาในชุดคลุมสีม่วงเข้ม แสงแดดส่องลงบนตราสัญลักษณ์ที่ปักบนแขนเสื้อ ขณะที่เขาโค้งคำนับอย่างสง่างาม รอยยิ้มอบอุ่นที่คุ้นเคยปรากฏชัด “องค์หญิงจื่อ ขบวนคุ้มกันพร้อมแล้ว รอเพียงคำสั่งของท่าน” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

ประชาชนแออัดตามท้องถนน กระซิบกระซาบกันเรื่องการเมือง สงครามและอนาคตขณะที่ขบวนแห่เคลื่อนผ่านไป

องค์หญิงจื่อยกม่านไหมขึ้นมุมหนึ่ง มองภาพของเมืองเคลื่อนผ่านไป ความวิตกกังวลฉายบนดวงตาสีเข้มของเธอ ก่อนที่จะยอมปล่อยม่านลงอีกครั้ง

การเดินทางครั้งนี้คงไม่ง่ายความทะเยอทะยานของหลิวคุนกับแผนการของเจ้าตำหนักซานทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยอันตรายท่านพ่อฝากฝังหน้าที่ให้ข้า ข้าต้องทำให้ได้

หลิวคุนควบม้ามาใกล้ๆ รถม้า มือข้างหนึ่งปลดสายบังเหียนออก ในสายตาคนอื่นเขาดูสงบนิ่ง แต่ที่จริงเขากวาดตามองไปยังยอดผา แนวต้นไม้และทุกจุดที่อาจใช้ซุ่มโจมตีได้

พ้นเขตเมืองไปคือหุบเขาไร้วิญญาณ ซึ่งเหล่าสายลับผู้ภักดีของเขากำลังรออยู่ เมื่อขบวนรถเคลื่อนเข้าสู่ช่องเขาแคบๆ การจัดฉากลักพาตัวจะเริ่ม ใส่ร้ายให้ตำหนักลำดับสามเป็นคนลงมือ ขณะที่หลิวคุนจะยึดตำราพิธีกรรมมาเป็นของตนเอง

ความหวังที่จะปลดผนึกวิญญาณมารส่งประกายร้อนผ่าวในดวงตาของเขา ผสมกับความโลภและชัยชนะอันบ้าคลั่ง