หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5389

บนยอดกำแพงนครหลวง เมฆดำทะมึนหลั่งฝนสีดำสนิทโปรายปรายลงมา แต่ละหยดที่แฝงด้วยรัศมีมารส่งเสียงฟู่เมื่อกระทบกำแพง

หลิวคุนวางมือทั้งสองข้างบนกำแพงหิน หัวใจเต้นระรัว มองจากระยะไกลจะเห็นเงาเหล่านั้นกลืนกินทั้งภูเขาและแม่น้ำ

นั่นคือกองทัพวิญญาณมารนับแสน ไม่ว่าจะพัดผ่านที่ใด หุบเขาจะพังทลาย ป่าไม้ดับสูญและแสงสว่างเลือนหาย

“นายท่าน กองทัพวิญญาณมารมาถึงนอกกำแพงแล้ว!” ที่ปรึกษาที่ของเขาร้องเตือนขณะชี้ความมืดที่กำลังคืบคลานเข้ามา

หลิวคุนกล้ำกลืนความกลัวและหันไปหาเซี่ยหวู่หยิง “ผู้อาวุโสเซี่ย ถ้าหัวหน้าของพวกมันมาถึง ข้าต้องการให้ท่านเจรจาแทนข้า หากยอมจำนนต่อข้า ข้าจะให้ครึ่งหนึ่งของชั้นหกตอบแทน”

เซี่ยหวู่หยิงแค่นเสียงเย็นชา เขาไม่เชื่อว่าหลิวคุนจะมีอำนาจขนาดนั้น เขานั่งลงและรอดูเสนาบดีผู้ทะเยอทะยานอับอายขายหน้า

ครู่ต่อมา กองทัพวิญญาณมารก็หยุดนิ่งอยู่นอกเมือง

เหนือพวกมันคือมารกลืนวิญญาณ ร่างสูงใหญ่ดำมืดน่าสะพรึงกลัว บดบังทุกดวงแสง แรงกดดันจากรัศมีขั้นเซียนปุถุชนโถมใส่ทัพองครักษ์อย่างหนักหน่วง บดขยี้พวกทหารจนหลายคนเผลอคุกเข่าโดยไม่รู้ตัว

“แมลงไร้ค่า” มารกลืนวิญญาณคำรามดังก้องกังวาน “จงเปิดประตูและถวายความภักดี แล้วข้าจะไว้ชีวิต!”

กำแพงสั่นไหวภายใต้เสียงนั้น ฝุ่นผงลอยคลุ้ง

หลิวคุนรวบรวมความกล้าเหาะขึ้นไปในอากาศ เผชิญหน้ากับเงามืดสูงตระหง่าน เขาประสานมือคำนับและพูด “ท่านจอมมาร ข้าคือหลิวคุน มหาเสนาบดีแห่งแคว้นเฉิน จงโน้มน้าวกองทัพของท่านให้ยอมอยู่ใต้อำนาจของข้า แล้วเราจะปกครองชั้นหกร่วมกัน ความมั่งคั่งและเกียรติยศมหาศาลรอคอยท่านอยู่!”

ดวงตาดำลึกกลวงของมารกลืนวิญญาณดูขบขัน เขายกมืออันใหญ่โตขึ้นข้างหนึ่ง และท้องฟ้าก็ดูราวกับจะถล่มลงมา

หลิวคุนตั้งรับการโจมตีนั้นไม่ทัน เขากระเด็นถอยหลังเหมือนว่าวสายขาด พุ่งชนกำแพงและกระอักเลือด ซี่โครงหักหลายจุด

เสียงของเขาแหบพร่าเมื่อคำพูดหลุดจากปาก “ถ่ายทอดคำสั่งของข้า! เปิดประตูและจงยอมถวายตนรับใช้ท่านจอมมาร!”

“อะไรนะ? ท่านมหาเสนาบดีต้องการให้เราคุกเข่าให้มารหรือ?” ทหารองครักษ์หนุ่มอุทานด้วยน้ำเสียงเหลือเชื่อ

อีกคนตะโกน “ไม่มีวัน! พวกเราเป็นนักรบแคว้นเฉิน พวกเราจะไม่ยอมก้มหัวให้มารเด็ดขาด!”

คนที่สามชักดาบออกมาพร้อมตวาด “ถ้าเราต้องตาย เราก็จะสู้กับพวกมันจนตัวตาย!”

เสียงระงมทั่วป้อมปราการ เกราะกระทบกันดังกึกก้อง เหล่าทหารสบถสาบาน

ทหารส่วนใหญ่เป็นพลเมืองของแคว้นเฉินโดยกำเนิด เป็นประชากรเมืองมาหลายชั่วอายุคน ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขายังเป็นชาวสรรค์ผู้สูงส่งและทรงพลัง แล้วจะให้จำนนต่อมารได้อย่างไร? เมืองนี้ถูกชาวสวรรค์ดูแคลนอยู่แล้ว หากยอมก้มหัว แคว้นเฉินคงถูกตราหน้าด้วยความอัปยศชั่วนิรันดร์