หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 54

ณ เวลานี้งานเลี้ยงในโรงแรมฟู่เหาได้จบลงแล้ว ผู้คนต่างพากันกลับไป กู่เวิ่นเทียนอยู่คุยกับเฉินผิง “คุณเฉิน เรื่องปากกาวิญญาณกับชาดที่คุณฝากให้ผมหา พอดีว่านักบวชเต๋าออกไปรับการรักษา ต้องใช้เวลาอีกสักพักถึงจะกลับมา!”

“ไม่เป็นไร ทำให้ท่านกู่ลำบากแล้ว!” เฉินผิงยิ้มเล็กน้อย!

ดวงตาของแม่ตัวเองยาวนานขนาดนี้แล้ว ไม่สนใจว่าต้องรอกี่วัน ถึงอย่างไรเรื่องแบบนี้ก็เร่งรับไม่ได้!

“คุณเฉินพูดอะไรน่ะ ต่อไปถ้าคุณเฉินมีเรื่องให้ผมช่วย แค่เอ่ยปากก็พอแล้ว! “

กู่เวิ่นเทียนกล่าวอย่างตรงไปตรงมา

หลังจากกล่าวทักทายกันเล็กน้อย เฉินผิงก็เตรียมตัวกลับ แต่ถังหลงกลับขัดขวางไว้ ทันใดนั้นถังหลงก็คุกเข่าต่อหน้าเฉินผิง!

“คุณเฉินเก่งกล้าทั้งด้านวรรณคดีทั้งด้านศิลปะการต่อสู้ หวังว่าคุณเฉินจะรับผมเป็นศิษย์...”

ถังหลงได้เห็นความแข็งแกร่งของเฉินผิงเมื่อครู่ จึงอยากฝากตัวเป็นศิษย์เฉินผิง!

เฉินผิงจับไหล่ของถังหลง จากนั้นออกแรงยกถังหลงขึ้นมาเล็กน้อย “ฝีมืออันน้อยนิดของผม จะมีคุณสมบัติเป็นอาจารย์ได้อย่างไร คุณคุณประเมินผมสูงเกินไปแล้ว...”

เฉินผิงบำเพ็ญณานด้วยการกำหนดอิทธิฤทธิ์... ซึ่งต่างจากถังหลงและผู้ชำนาญการต่อสู้เหล่านี้โดยสิ้นเชิง ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าจะสอนอะไรเขา หรือว่าต้องสอนพลังภายในให้เขา?

“คุณเฉิน คุณ...”

“ถังหลง พอแล้ว ในเมื่อคุณเฉินพูดแบบนี้ แกก็หยุดดึงดันได้แล้ว!”

กู่เวิ่นเทียนห้ามปราบถังหลง ถึงแม้ว่าตัวกู่เวิ่นเทียนจะไม่ใช่ผู้ชำนาญการต่อสู้ แต่เขาก็เข้าใจเรื่องแบบนี้นิดหน่อย ความสามารถที่ตัวเองมีจะสอนคนอื่นง่ายๆ ได้อย่างไร!

เมื่อถังหลงเห็นว่าสถานการณ์เป็นแบบนี้ ก็ได้แต่ถอยกลับไปข้างๆ จากนั้นเขาก็ไม่พูดอะไรแล้ว!

“พี่ถัง ถ้ามีเรื่องอะไร พวกเราสามารถคุยกันได้ แต่ให้เป็นอาจารย์พี่ ผมคงไม่มีคุณสมบัตินั้นแน่นอน...”