หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 55

“จะคุยอะไรกันล่ะ ถ้าเด็กทั้งสองคนเห็นด้วย ฉันก็ไม่มีความเห็น ยังไงเสียฉันก็เฝ้าดูเฉินผิงเติบโตมา เรื่องที่เคยเข้าคุกมาก็เป็นเรื่องขี้ประติ๋ว...”

ตอนนี้ หวังจั่งเฟิ่งถือถ้วยใบใหญ่เดินเข้ามา “นี่เป็นซอสที่ฉันทำเอง พวกคุณลองชิมดูสิ...”

“คุณอาหวัง....” เมื่อเฉินผิงเห็นหวังจั่งเฟิ่งเดินเข้ามา เขาจึงรีบยื่นมือไปรับถ้วย!

หลังจากเฉินผิงมาที่หงเฉิงตั้งแต่สิบกว่าขวบ ตั้งแต่นั้นมาเขาก็เป็นเป็นเพื่อนบ้านกับหวังจั่งเฟิ่งมาโดยตลอด ดังนั้นความสัมพันธ์ของทั้งสองบ้านจึงดีมาก!

“คุณหวัง คุณถ่อมตัวเกินไปแล้ว ฉันเองก็เฝ้าดูหวันหวันมาตั้งแต่เล็กๆ รู้ประสีประสาแล้วยังสวยอีกด้วย ถ้าพวกเราสองบ้านได้เกี่ยวดองกันจริงๆ คงดีมากเลยล่ะ...”

ถังหงอิงลุกขึ้นและดึงหวังจั่งเฟิ่งมานั่งด้วยกัน!

“หงอิง ถ้าหวันหวันได้แต่งเข้าบ้านของพวกคุณจริงๆ ฉันก็วางใจ อย่างไรเสียฉันก็มีลูกสาวอยู่คนเดียว แก่ตัวไปยังต้องพึ่งพาเธอ ดังนั้นฉันจึงไม่อยากให้เธอแต่งไปที่ไกลๆ คืนนี้ฉันจะโทรหาหวันหวันให้เธอกลับมาที่บ้านสักหน่อย แล้วเดี๋ยวพวกเราสองบ้านมากินข้าวด้วยกัน”

หวังจั่งเฟิ่งพูดอย่างตื่นเต้น เห็นได้ชัดว่าเธอพอใจในตัวเฉินผิงมาก!

“ดี ดี ดี ฉันได้ยินมาว่าหวันหวันได้งานดี ทำเงินได้ไม่น้อยเลย...”

ถังหงอิงพยักหน้าและพูดอย่างมีความสุข

“หาเงินได้เยอะ แต่ก็ไม่ได้กลับบ้านทั้งวัน ฉันอยากเจอเธอก็ยาก...”

หวังจั่งเฟิ่งกล่าวพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลูกสาวของตัวเอง!

ไม่นานก็มีคนรับสาย เสียงขี้เกียจของหวังหวันหวันดังเข้ามา “แม่ ทำไมถึงโทรหาหนูตอนนี้ หนูยังนอนอยู่เลยนะ!”

“ลูกคนนี้นี่ ตอนนี้บ่ายแล้วนะ ทำไมถึงแกยังนอนอยู่? หรือว่าไม่ไปทำงาน?”

หวังจั่งเฟิ่งงุนงง

“อ่อ คืนนี้ต้องทำโอที ตอนบ่ายก็เลยงีบหลับ มีเรื่องอะไรเหรอคะ?”

หวังหวันหวันรีบร้อนถาม