หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 56

ตอนนี้บรรยากาศในบาร์คึกคักมาก แสงไฟระยิบระยิบทำให้คนรู้สึกวิงเวียนศรีษะ!

หลังจากเฉินผิงเห็นหวังหวันหวันเดินเข้าบาร์ไปกับหญิงสาวสองสามคน พวกเธอก็ถูกบริกรสองคนพาเข้าไปที่ด้านหลังโดยตรง ในขณะที่เฉินผิงคิดจะตามไป เขาก็ถูกใครบางคนขัดขวางไว้

“ขอโทษครับคุณผู้ชาย ตรงนี่เป็นด้านหลังเวทีของพวกเรา ลูกค้าไม่สามารถเข้าไปได้...”

เฉินผิงมองเข้าไปข้างในก็ไม่พบร่างของหวังหวันหวันแล้ว ดังนั้นเขาจึงหามุมๆ หนึ่งแล้วนั่งลง เขาอยากมาดูว่าหวังหวันหวันมาทำอะไรที่นี่กันแน่!

ไม่นาน หวังหวันหวันก็เดินออกมากับหญิงสาวสองสามคน แต่ตอนนี้บนเรือนร่างของหญิงสาวสองสามคนนั้นกลับใส่เพียงชุดชั้นในสุดเซ็กซี่

พวกเธอรีบเดินไปบนเวทีกลางบาร์ แสงไฟเจิดจ้าส่องกระทบเรือนร่างของหญิงสาวเหล่านั้น ทำให้คนในบาร์คึกคักขึ้นมาในทันที แต่ละคนต่างพากันตะโกนและผิวปาก!

หวังหวันหวันกับหญิงสาวสองสามคนเริ่มยักย้ายส่ายสะโพก เห็นได้ว่าการเคลื่อนไหวของหวังหวันหวันยังแข็งทื่ออยู่เล็กน้อยไม่คล่องแคล่วเหมือนหญิงสาวคนอื่นๆ แต่ว่าหวังหวันหวันก็กำลังส่ายสะโพกโยกย้ายอย่างเต็มที่และพยายามฝืนยิ้มออกมา!

คนอื่นๆ ก็เห็นท่าทางที่ไม่คล่องแคล่วของหวังหวันหวันเช่นกัน ทุกคนเริ่มจับจ้องไปที่หวังหวันหวัน บางคนถึงกับหยิบเงินขึ้นมาและโยนไปทางหวังหวันหวัน!

เฉินผิงขมวดคิ้วพลางมองหวังหวันหวันบนเวที รู้สึกไม่เชื่อสายตาตัวเองเล็กน้อย เขาคิดอะไรไม่ออกและเหนียบอายกับท่าทางที่น่ารักของหวังหวันหวัน คาดไม่ถึงว่าเธอจะเป็นนางระบำในบาร์!

หวังหวันหวันก้มเก็บธนบัตรบนเวทีขึ้นมาอย่างไม่หยุดหย่อน จากนั้นก็ยัดไว้ที่หน้าอก ด้านล่างเวทีมีชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งจับจ้องไปบนเรือนร่างของหวังหวันหวันด้วยสายตาลามก แต่ละคนเหมือนกับหมาป่าที่หิวโหย!

เมื่อเฉินผิงเห็นแบบนี้ จึงลุกขึ้นและเดินไปยังขอบเวที เขาหยิบธนบัตรออกมาจำนวนหนึ่งแล้วโยนไปบนเวที รวมๆ แล้วก็หลายพันหยวน!

เมื่อหวังหวันหวันเห็นว่ามีคนโยนเงินขึ้นมาเยอะขนาดนี้ ใบหน้าก็เต็มไปความสุขทันที “ขอบคุณค่ะพี่...”