อ่านสรุป ตอนที่ 57 ไม่ใช่เรื่องสำคัญ จาก หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม
บทที่ ตอนที่ 57 ไม่ใช่เรื่องสำคัญ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ หัตถ์เทวะราชันมังกร ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย อาร์ม อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
“อ้า...” นางระบำไม่ทันได้ระวัง เธอคิดไม่ถึงว่าจะโดนดึงลงไปจากเวทีโดยตรง!
ชายหนุ่มที่อยู่รอบข้างเหมือนกับเสือหิวโหยที่พร้อมกระโจนใส่อาหาร พวกเขาโถมตัวใส่นางระบำคนนั้นและยื่นมือออกไปลูบไล้เธอทั่วทั่งตัว!
ตอนนี้พวกเขาอยากเอารัดเอาเปรียบและลวมลามนิดหน่อย!
“ไสหัวไปซะ อยากตายหรือไง?”
ในตอนนั้นเองหญิงสาวใส่ชุดเครื่องแบบและแต่งหน้าจัดคนหนึ่งเดินเข้ามาพลางตวาดเสียงดัง ด้านหลังของหญิงสาวมีชายหนุ่มร่างกายบึกบึนตามมาสี่ห้าคน!
เมื่อเหล่าชายหนุ่มที่บ้าคลั่งเมื่อครู่นี้โดนตวาดใส่ จึงต่างพากันวิ่งหนีกระเจิง
“เยี่ยนเจี่ย...”
นางระบำที่ถูกดึงลงมาลุกขึ้นยืนพลางเรียกหญิงสาวคนนั้นด้วยสีหน้าน้อยใจ!
ตอนนี้บนตัวของนางระบำเต็มไปด้วยร่องรอยของการถูกสัมผัส แม้กระทั้งเสื้อผ้าบนตัวก็ถูกดึงจนรูปทรงเปลี่ยนไป!
“ไสหัวไป...” เยี่ยนเจี่ยขมวดคิ้วพลางตะโกนใส่นางระบำคนนั้น!
นางระบำตกใจจนตัวสั่นระริกและรีบวิ่งไปยังด้านหลังเวที!
เยี่ยนเจี่ยกวาดตามองรอบๆ เมื่อเห็นเฉินผิงยืนอยู่ที่ขอบเวทีอยู่คนเดียว เธอก็ไม่พูดอะไร จากนั้นก็เอ่ยกับหวังหวันหวันที่อยู่บนเวที “หวันหวัน เธอลงมา...”
เมื่อได้ยินว่าเธอเรียกตัวเอง หวังหวันหวันจึงรีบหยุดเต้นและลงมาจากเวที “เยี่ยนเจี่ย มีเรื่องอะไรคะ?”
“เถ้าแก่ใหญ่มาแล้ว ท่านอยากให้เธอไปอยู่เป็นเพื่อน...”
เยี่ยเจี่ยเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา!
หวังหวันหวันตัวสั่นเทา สีหน้าดูไม่สมัครใจ แต่เธอก็ไม่กล้าพูดอะไร จากนั้นเธอก็เดินตามเยี่ยนเจี่ยไป
ขณะที่เดินผ่านเฉินผิง หวังหวันหวันก็ตั้งใจก้มหน้าลงเพราะเธอไม่กล้าสู้หน้าเฉินผิง!
“หวันหวัน...”
เฉินผิงยื่นมือไปจับไหล่ของหวังหวันหวันไว้!
“เธอรู้จักเขาเหรอ?” เมื่อเยี่ยเจี๋ยเห็นเฉินผิงจับหวังหวันหวันไว้ เธอจึงขมวดคิ้วพลางเอ่ยถามหวังหวันหวัน
ไม่นานทั้งสองคนก็มาถึงห้องทำงานหรูหราขนาดใหญ่
หลังจากเข้าประตูมา ชายหัวล้านวัยกลางคนกำลังนั่งอยู่บนโซฟาพร้อมกับขวดไวน์ที่เรียงรายอยู่ตรงหน้า!
เมื่อเห็นชายวัยกลางคน เยี่ยนเจี่ยจึงโค้งคำนับเล็กน้อย “เถ้าแก่ หวังหวันหวันมาแล้วค่ะ!”
“อืม ไม่ได้รับแขกมาก่อนใช่ไหม?” ชายวัยกลางคนเอ่ยถาม
“ไม่ค่ะ เถ้าแก่สั่งไว้ ฉันจะกล้าขัดได้ยังไง...”
เยี่ยนเจี่ยรีบส่ายหัว
“ออกไปเถอะ...” ชายวัยกลางคนโบกมือไล่!
ตอนที่เยี่ยนเจี่ยถอยออกไป เธอก็ไม่ลืมขยิบตาให้หวังหวันหวัน จากนั้นก็ปิดประตูลง!
หวังหวันหวันตัวสั่นเล็กน้อยเมื่อต้องเผชิญหน้ากับเถ้าแก่ใหญ่เพียงคนเดียว ในใจของหวังหวันหวันกลัวมาก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
8เหรียญเท่ากับกี่บาท...
ไม่มีบีตรเครดิตก็ต้องรออ่านแบบฟรี รอนานหน่อย...
กำลังสนุกเลย ไปไหนแล้ว รีบกลับมานะคะรับ...
รอจะอาทิตย์แล้วที่ไม่ได้อ่าน แต่ไม่เป็นไรครับเราไม่ได้อ่านคุณก็ไม่ได้รายได้...
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...