หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5402

เฉินผิงวางจื่อหยวนลง ราชาจินตะโกนสั่ง ไม่กี่วินาทีต่อมายารักษาก็วางลงบนฝ่ามือของจื่อหยวน

เธอกลืนลงไปหนึ่งเม็ด พลังวิญญาณอ่อนโยนไหลในเส้นเลือด แต่ดวงตาของเธอไม่เคยละจากสนามรบ

ชายชุดดำพูดไม่ออกหลังจากที่เฉินผิงดูถูกเขา เขาโกรธจัดแต่ไม่กล้าเผชิญหน้ากับเฉินผิง เขาระบายอารมณ์ใส่เหล่าผู้บำเพ็ญเพียร "เจ้าพวกขี้ขลาด! หลงระเริงไปกับชัยชนะเพียงครั้งเดียว! แต่กลับไม่กล้าอาสา" ชายชุดดำตะโกน

คำถากถางของเขาแทงใจเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรที่มารวมตัวกัน ประกายความหวังชั่วครู่จากชัยชนะของจื่อหยวนหายไปในสายลม

ใบหน้าของเหลิงหยุนแดงก่ำ เขาพุ่งไปข้างหน้า ก่อนที่พรรคพวกจะดึงตัวกลับไป พลังของเขายังไม่ฟื้นคืน ขืนสู้อีกครั้งคงเท่ากับฆ่าตัวตาย

เสียงหัวเราะดังก้องกังวานไปทั่วความเงียบ "ปากกล้าดีนี่ ข้าจะสอนมารยาทให้เจ้าเอง!"

ร่างหนึ่งที่สวมชุดสีแดงเพลิงพุ่งทะยานจากแถวหลัง ร่อนลงกลางสนามประลองด้วยความโกรธเกรี้ยว พัดฝุ่นฟุ้งกระจายขึ้นฟ้า

ชายผู้นั้นโผล่ออกมาจากหมองควันในชุดหนังสีแดงเข้มพอดีตัว ดาบเล่มใหญ่สะพายเอว สันดาบกว้างเท่าฝ่ามือ รอยยิ้มอวดดีปรากฏบนใบหน้าของเขา เขาคือหานลี่ ยอดฝีมืออันดับสาม ผู้คนเรียกขานในชื่อดาบอัคคี

"นั่นมันหานลี่!"

เสียงตะโกนดังขึ้นบนเนิน "ยอดฝีมืออันดับสามจะลงมือแล้ว!"

"เขาไปถึงขั้นเซียนโลการะดับเก้าเมื่อหลายปีก่อน แข็งแกร่งกว่าจื่อหยวนเสียอีก ผู้บำเพ็ญเพียรเผ่ามารชุดดำนั่นไม่รอดแน่!"

"ดี! ต้องมีใครสักคนสั่งสอนพวกมารจอมโอหังเสียบ้าง!"

ความหวังพลุ่งพล่านไปทั่วเหล่าผู้บำเพ็ญเพียร เสียงกระซิบของพวกเขาดูคาดหวัง ราชาจินเองก็เริ่มใจเย็น ความโล่งใจแผ่ไปทั่วสีหน้าของเขา

ในบรรดาผู้บำเพ็ญเพียรรุ่นหนุ่มในชั้นหก ความป่าเถื่อนของหานลี่เป็นที่เลื่องลือ วิชาดาบอัคคีของเขาผ่าหน้าผาสูงพันฟุตเป็นสองซีก พลังที่เหลิงหยุนได้แต่ฝันถึง

ชายชุดดำรู้สึกถึงรัศมีของหานลี่ ดวงตาคมกริบ น้ำเสียงของเขาแข็งกร้าว “รีบร้อนอยากตายขนาดนั้นเลยหรือ ได้! ข้าจะเชือดให้หมดหลังจัดการเจ้าแล้ว”

หานลี่หัวเราะ “เลิกพล่ามเรื่อยเปื่อย มาฆ่ากันได้แล้ว!”

เคร้ง! ประกายไฟปะทุ ดาบสั้นสีดำปลิวไป รัศมีมารถูกปราณเซียนเพลิงกลืนกินในทันที

หานลี่ไม่ถอยหนี ดาบเพลิงของเขาควงเป็นวงล้อเพลิง สร้างกำแพงเพลิงกลืนกินดาบสีดำที่พุ่งเข้ามา

"มีฝีมือเท่านี้หรือ"

เขาหัวเราะลั่นพลางทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า มือทั้งสองข้างจับด้ามดาบแน่น "วิชาดาบอัคคีกระบวนท่าแรก อาณาเขตเพลิง!"

ดาบฟาดฟันลงมา เพลิงพวยพุ่งขึ้นจากขอบผา ลุกท่วมภูเขาเป็นทะเลสีแดงฉาน

ผืนดินไหม้เกรียมในพริบตา อากาศร้อนระอุ ใบหน้าของชายชุดดำซีดเผือด เขาปล่อยรัศมีมารทั้งหมดที่มีสร้างโล่สีดำตรงหน้า

ตูม!

เปลวเพลิงและความมืดปะทะกัน เสียงระเบิดดังก้องกังวานราวกับฟ้าร้อง

โล่สีดำที่ชายชุดดำสร้างขึ้นทลายลงท่ามกลางเปลวเพลิงลุกโชน เลือดไหลรินจากมุมปากของชายชุดดำ ตัวสั่นเทิ้มเมื่อไม่อาจปกปิดอาการบาดเจ็บได้อีก