หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5404

"ข้างบน!" เสียงของจ้าวมู่ดังมาจากเหนือหัวหานลี่

หานลี่เงยหน้าขึ้นทันที เห็นจ้าวมู่สร้างผนึกด้วยมือทั้งสองข้าง หมอกวิญญาณมืดหมุนวนรอบตัวเขา กลายเป็นเข็มวิญญาณสีดำนับไม่ถ้วนพุ่งลงมาหาหานลี่ราวกับสายฝน

หานลี่ไม่กล้าประมาท เขาฟันดาบปลดปล่อยกำแพงเพลิงป้องกัน

เข็มวิญญาณปะทะกำแพงไฟดังฟู่ เปลวเพลิงเผาผลาญเกือบหมด แต่ยังมีบางเล่มที่ทะลุเข้ามาหาหานลี่

หานลี่รีบโคจรพลังวิญญาณของเขาเพื่อป้องกัน เข็มกระทบกับโล่พลังวิญญาณ แม้จะไม่ทะลุผ่าน แต่แรงกระแทกก็ทำให้พลังวิญญาณของหานลี่ปั่นป่วนชั่วขณะ

"บ้าเอ๊ย! วิญญาณนี่มันน่ารำคาญจริง!"

หานลี่ตะโกนและกระโดดขึ้นสูง มือทั้งสองข้างประสานกันรอบด้ามดาบเพลิง ฟาดลงมาเป็นแนวดิ่ง "วิชาดาบอัคคีกระบวนท่าที่สาม มังกรเพลิง!"

มังกรเพลิงพุ่งออกมาจากดาบ กรงเล็บกางออก ความร้อนบิดเบือนอากาศขณะทะยานใส่จ้าวมู่

จ้าวมู่หลบไปด้านข้าง ร่างกายสั่นไหวเป็นภาพเบลอ มือของเขาสร้างผนึกอีกครั้ง "โซ่วิญญาณ!"

โซ่สีดำนับไม่ถ้วนลอยออกมาจากหมอกวิญญาณเข้าหามังกรเพลิง โซ่รัดแน่นราวกับพยายามดับไฟมังกร

มังกรเพลิงคำรามด้วยความโกรธ มันดิ้นรนให้หลุด แต่โซ่วิญญาณรัดแน่นขึ้น

มังกรเพลิงหยุดเคลื่อนไหว ในที่สุดก็ถูกโซ่วิญญาณตรึงและระเบิดเป็นเปลวเพลิงดวงเล็ก

"อะไรกัน?"

หานลี่เบิกตากว้างด้วยความเหลือเชื่อ

มังกรเพลิงคือวิชาขั้นสูงสุดของเขา เมื่อเห็นมังกรถูกจ้าวมู่ทำลายเขาก็นิ่งอึ้ง

น้ำเสียงสงบนิ่งของจ้าวมู่ดังก้องทั่วสนามประลอง “หานลี่ วิชาดาบของเจ้าดุดัน แต่ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก ยอมแพ้เสียเถอะ รักษาเกียรติของเจ้า”

หานลี่คำราม “ยอมแพ้เหรอ? ไม่มีทาง!”

เขากระโจนไปข้างหน้าอีกครั้ง รองเท้ากระทบพื้นหินจนเกิดประกายไฟ

ฟู่!

ฝ่ามือของจ้าวมู่ฟาดลงบนไหล่ของหานลี่ พลังวิญญาณเยือกเย็นไหลผ่านเส้นประสาทและเส้นลมปราณ

หานลี่ตัวแข็งทื่อ พลังวิญญาณของเขาแตกสลาย ดาบเพลิงร่วงลงพื้น กล้ามเนื้อไม่ยอมขยับขณะที่จ้าวมู่ยกมือขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เล็งไปที่กะโหลกของหานลี่

"หานลี่!"

ผู้บำเพ็ญเพียรบนเนินเขาผุดลุกขึ้นยืน ราชาจินอยากจะเข้าไปช่วยหานลี่ แต่เฉินผิงห้ามไว้

น้ำเสียงของเฉินผิงหนักแน่น “ฝ่าบาท นี่คือการประลองของพวกเขา จะเข้าไปแทรกแซงไม่ได้”

แม้จะพูดอย่างสุขุม แต่น้ำเสียงกลับสั่นคลอนด้วยความกังวล

เฉินผิงรู้ว่าหานลี่แพ้แล้ว และถ้าเข้าไปช่วยย่อมผิดสัญญาที่ให้ไว้กับมารกลืนวิญญาณ พวกเขาที่เสียเปรียบอยู่แล้วจะแย่ยิ่งกว่าเดิม

เข่าของหานลี่ทรุดลงกับพื้นหญ้า เขาเงยหน้าขึ้นสบตากับจ้าวมู่อย่างไม่อาจยอมรับ

เขาฝ่าฟันคู่ต่อสู้มาทั้งชีวิต ไม่เคยพ่ายแพ้แม้แต่ครั้งเดียว แต่ทุกกระบวนท่าของวิชาดาบอัคคีกลับถูกปัดป้อง ทุกการโต้กลับไร้ผล