หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5411

จุนปู้หุ่ยหรี่ตาลง มือของเขาประสานกันสร้างผนึกอย่างรวดเร็ว รัศมีมารรวมตัวกันเป็นโล่สีดำขนาดมหึมา

เปรี้ยง!

กรงเล็บเสือฟาดใส่โล่ พลังรุนแรงจนพื้นดินจมลงไปหลายฟุต โล่แตกร้าวทันที แต่ก็หยุดการโจมตีได้

จุนปู้หุ่ยคำรามเบาๆ เลือดไหลออกมาจากมุมปาก แต่เขาไม่ยอมถอย

ทันใดนั้นเขาก็สลายโล่ จุนปู้หุ่ยโบกมือ รัศมีมารสีดำนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าใส่ราชาครึ่งอสูรหมิงหวาง สร้างเป็นตาข่ายมารขนาดใหญ่กลางอากาศเข้าปกคลุม

หมิงหวางคำรามและเหวี่ยงกรงเล็บ พยายามฉีกตาข่ายให้ขาด แต่ตาข่ายแข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อ ไม่ขาดแถมยังรัดแน่นขึ้น ตรึงร่างของเขาไว้แน่น

"สลายไปซะ!" ราชาครึ่งอสูรปลดปล่อยพลังวิญญาณทั้งหมดออกมา

แสงสีทองพุ่งออกมาจากร่าง บิดตาข่ายจนบิดเบี้ยวเสียรูปทรง

แววตาของจุนปู้หุ่ยมีประกายยกย่อง เขาสร้างผนึกอีกครั้ง และอักขระปรากฏขึ้นบนตาข่ายมาร เสริมพลังป้องกันทันที

ขณะที่ต่างฝ่ายต่างชะงัก ราชาครึ่งอสูรก็ระเบิดพลังทันที พลังวิญญาณสีทองปะทุขึ้นราวกับภูเขาไฟ ตาข่ายมารขาดกระจาย

เขาฉวยโอกาสพุ่งเข้าใส่จุนปู้หุ่ย กรงเล็บเสือของเขาเล็งไปยังตาย

จุนปู้หุ่ยขยับตัวทันที ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังราชาครึ่งอสูร ใช้ปลายนิ้วขวายิงรัศมีมารสีดำพุ่งออกมาดุจคมมีด ยิงเข้าใส่หลังราชาครึ่งอสูรหมิงหวาง

ราชาครึ่งอสูรตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาหันกลับไปสกัด รัศมีมารโจมตีแขนของเขาจนเกิดแผลลึก และพลังสีดำเริ่มกัดกร่อนเนื้อหนัง

"รัศมีมารแฝงพิษ!" สีหน้าของราชาครึ่งอสูรเปลี่ยนไป

เขารีบเสริมพลังวิญญาณลงสู่บาดแผล พยายามขับรัศมีมารออกไป

จุนปู้หุ่ยไม่เปิดโอกาสให้ฟื้นตัว เขาเคลื่อนไหวไปรอบๆ ราชาครึ่งอสูรราวกับภูตผีและโจมตีอย่างต่อเนื่อง

จุนปู้หุ่ยยิ้ม “ข้าไม่จำเป็นต้องปะทะโดยตรง”

ก่อนที่ราชาครึ่งอสูรจะทันตั้งตัว จุนปู้หุ่ยก็หายตัวไป เมื่อปรากฏตัวอีกครั้ง เขาก็อยู่ด้านบนราชาครึ่งอสูรหมิงหวาง

นิ้วของเขาเปล่งประกายแสง รัศมีมารพุ่งพล่าน ก่อตัวเป็นค้อนปีศาจขนาดมหึมาที่ทุบลงมาด้วยพลังสายฟ้า

ประกายอันโหดเหี้ยมปรากฏขึ้นในดวงตาของราชาครึ่งอสูร เขาหลบไม่ได้อีกแล้ว พลังวิญญาณสีทองหมุนวนรอบตัว หลอมรวมเป็นขวานทองคำขนาดมหึมา เขาฟาดฟันโต้ตอบค้อนปีศาจของจุนปู้หุ่ย

ตูม!

อาวุธขนาดยักษ์ทั้งสองปะทะกัน คลื่นกระแทกทำให้ฝุ่นผงโดยรอบฟุ้งกระจาย แม้แต่ผู้บำเพ็ญเพียรบนเนินเขาก็ยังรู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนรุนแรงใต้ฝ่าเท้า

พลังนั้นทำให้ทั้งราชาครึ่งอสูรและจุนปู้หุ่ยกระเด็นกระแทกพื้นอย่างแรง

ราชาครึ่งอสูรกระอักเลือดออกมา แสงสีทองรอบกายหรี่ลงเล็กน้อย ใบหน้าของจุนปู้หุ่ยซีดเผือด มีเลือดไหลออกมาที่มุมปาก แต่ดวงตายังคงเฉียบคมแน่วแน่