หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5413

“เฉินผิง...” จื่อหยวนเอ่ยชื่อเขา เสียงสั่นเหมือนกำลังเตือน

จื่อหยวนก้าวเข้ามาหาเฉินผิงอย่างระมัดระวัง เธอเข้าใจว่าเขาแกร่งแค่ไหน ทว่าความเชี่ยวชาญในจุติมิติของจุนปู้หุ่ยเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึง หากถูกขังไว้ในคุกแห่งมิติคงยากจะช่วยออกมาได้ ขืนเข้าไปสู้คงถึงแก่ชีวิต

“เชื่อผมสิ ผมจัดการได้” รอยยิ้มของเฉินผิงดูมั่นใจ รอยยิ้มที่มีให้เธอเพียงผู้เดียว

ราชาจินที่อยู่อีกฝั่งจับจ้องแววตาของทั้งสองที่สบกัน และรีบปะติดปะต่อเข้าด้วยกันทันที

แววตาที่เร่าร้อนแบบนั้น แววตาของคนรักที่ส่อถึงกัน ไม่ต้องอธิบายอะไรอีกแล้ว

ฉีเต้าจางมองทั้งสองและถอนหายใจ เฉินผิงโปรยความรักไปทั่วเหมือนโปรยเมล็ดพันธุ์ นักพรตอย่างเขาไม่อาจยับยั้งเสน่ห์ของเฉินผิงได้

หูหม่าซือขยับเข้ามาใกล้ น้ำเสียงของเขาดูมีเลศนัย “เฉินผิง ถ้าตั้งใจจะเผชิญหน้ากับจุนปู้หุ่ย ให้ข้าใช้เครื่องรางแอบช่วยเจ้าดีไหม?”

“ไม่จำเป็น” เฉินผิงพูดพลางหัวเราะเบาๆ “อย่างเจ้านั่นไม่ต้องใช้ลูกไม้หรอก”

“ก็ได้ ตามใจเจ้า แต่เจ้าต้องรอดกลับมาให้ได้” รอยยิ้มของหูหม่าซือเจ้าเล่ห์ “หรือว่า... จะมีลับลมคมนัยระหว่างเจ้ากับจื่อหยวน? สายตาของนางบ่งบอกบางอย่าง”

“เปล่า ยังไม่ถึงขนาดนั้น”

เฉินผิงส่ายหัว แม้ว่าหูของเขาจะแดงก่ำก็ตาม

“เป็นไปไม่ได้” หูหม่าซือไม่เชื่อแม้แต่น้อย “นางมองเจ้าอย่างกับว่าเจ้าเป็นของนาง และนางก็เป็นของเจ้าเช่นกัน”

“ผมพูดจริงๆ มันไม่มีอะไรหรอก” เฉินผิงพึมพำพลางลูบคอ “ก็... ผมอาจจะ... เอ่อ...แค่จูบในที่ลับ”

“บ้าเอ๊ย” หูหม่าซือชะงัก ก่อนจะชูนิ้วโป้ง “เจ้ามันร้ายจริง ขอนับถือ”

“ถ้าอยากตายนักก็รีบเข้ามา” จุนปู้หุ่ยตะโกน เริ่มหมดความอดทน เขากระทืบเท้า พลังมิติแผ่ซ่านคล้ายกระจกบิดเบี้ยวรอบตัวเขา

เฉินผิงก้าวไปข้างหน้า รอยยิ้มเย็นชาปรากฏบนใบหน้า “ปกติฉันไม่ทำร้ายเด็ก แต่วันนี้เป็นข้อยกเว้น”