หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5417

เสียงโห่ร้องของคนนับพัน เสียงตะโกน เหล็กกระทบกัน เสียงกรีดร้องและเสียงคำรามอย่างไร้ปราณีดังขึ้นพร้อมกัน ราวกับพายุที่ดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วทั้งชั้นหก ท่ามกลางความโกลาหลนั้น ศึกอันอลหม่านได้ปะทุขึ้น

การปะทะครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่อกองกำลังทัพหลวงไปถึงแนวหน้าของกองทัพวิญญาณมาร หอกแทงใส่ร่างวิญญาณ แต่กลับพบเพียงไอเย็น ทว่าคมดาบกระดูกกลับแทงทะลุเกราะโลหะราวกับกระดาษ ทหารหนุ่มคนหนึ่งแทงพลาด ก่อนจะรู้สึกถึงคมดาบที่สัมผัสลำคอ เขาล้มลง มือกุมแผล ดวงตาเบิกกว้างด้วยความเหลือเชื่อ และวิญญาณร้ายก็ดูดกลืนวิญญาณของเขา

“ใช้พลังอาบอาวุธ พวกวิญญาณแพ้ไฟวิญญาณ!” แม่ทัพโจวคำราม เสียงของเขาดังก้องไปทั่วความโกลาหล พลังสีทองพุ่งผ่านกระบี่ของเขาที่ตวัดฟาดฟันวิญญาณร้าย วิญญาณกรีดร้อง สลายตัวเป็นควันแล้วหายไป พวกทหารเลียนแบบเขาทันที เคลือบหอกและดาบทุกเล่มด้วยแสง แผดเผาหมอกดำมอดไหม้ แต่วิญญาณร้ายยังคงโถมเข้ามาอย่างไม่มีวันสิ้นสุด โจมตีใส่กองทัพหลวงซ้ำแล้วซ้ำเล่า

หานลี่ฟาดฟันดาบอัคคี เปลวเพลิงสัมผัสคมดาบแดงก่ำ การโจมตีแต่ละครั้งก่อให้เกิดพายุเพลิงที่กลืนกินวิญญาณนับสิบดวงในคราวเดียว วิญญาณร้ายดิ้นรนในเปลวเพลิงก่อนจะสลายกลายเป็นเถ้าถ่าน “ถึงทีข้าบ้างล่ะ!” หานลี่หัวเราะ ยิ้มท่ามกลางไอร้อนและควัน เขากระโดดขึ้นสูง ฟาดดาบเพลิงใส่แม่ทัพวิญญาณที่ใช้ขวานคู่ อีกฝ่ายไขว้ขวานสกัดไว้ได้ แต่เปลวไฟแผดเผาร่างวิญญาณ ก่อให้เกิดไอสีดำ หานลี่ลงถึงพื้นได้ไม่ทันไรวิญญาณร้ายก็พุ่งเข้าใส่จากด้านหลัง มีดกระดูกแทงเข้าใส่หลังที่ไร้การป้องกันของเขา

“ข้างหลัง!” เสียงเตือนของจื่อหยวนดังก้อง เธอปรากฏตัวขึ้นในทันใด ดาบของเธอพัดพาสายลมสีคราม กระแสลมนั้นพัดมีดกระเด็นออกไปและแตกกระจายเป็นผุยผง ดาบของเธอและดาบอัคคีประสานกันเป็นหนึ่งเดียว ฟาดฟันวงแหวนโลหิตท่ามกลางเงามืด “ขอบคุณ” หานลี่หอบหายใจ เช็ดเหงื่อและเขม่าออกจากหน้าผาก “พวกมันมีมากเกินไป เราคงต้านได้อีกไม่นาน”