หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5418

หมิงหวางคำรามและพุ่งตัว กรงเล็บของเขาฟาดฟันนักรบเงาสามตนจนแหลกสลาย ซากของพวกมันหายไปราวกับควันในสายลม จอมเวทผู้หนึ่งยิงคำสาปสีดำออกมาเป็นเส้น หมิงหวางหลบไม่ทัน อักขระสัมผัสขนของเขา แผดเผาเนื้อหนังและสร้างความเจ็บปวด

“วิชาของพวกขี้ขลาด!”

เขาฝืนความเจ็บปวดพุ่งเข้าไป ฉีกร่างจอมเวทออกเป็นสองท่อน จากนั้นก็คุกเข่าลงข้างหนึ่งเมื่อพละกำลังเสี้ยวสุดท้ายเริ่มหายไป

อีกฟากของเทือกเขา แขนขาของมนุษย์และอสูรเกลื่อนกลาด กระดูกกองพะเนิน เลือดไหลลงสู่พื้นดินจนกลายเป็นแอ่งสีแดงเข้ม หน้าผาแตกออกจากแรงกระแทก ก้อนหินกลิ้งลงเนินและบดขยี้โดยไม่เลือกฝ่าย แม่น้ำกลายเป็นสีแดง ปลาลอยตายเกลื่อน

ที่แนวหลัง ราชาจินมองดูคนของเขาล้มตาย ความตายแต่ละครั้งราวกับคมดาบที่ค่อยๆ เฉือนกายเขา ต้องรีบเผด็จศึกแล้ว

“ตีงูต้องตีที่หัว!”

ดวงตาที่แน่วแน่แข็งกร้าว เขาหันไปหาฉีเต้าจางและเฉินผิง “ถ้าฆ่ามารกลืนวิญญาณ กองทัพวิญญาณมารจะล่มสลาย เราต้องลงมือเดี๋ยวนี้”

“เข้าใจแล้ว”

ฉีเต้าจางสะบัดแส้ แสงสีขาวพุ่งออกมาราวกับใบมีด กวาดล้างผ่านกองทัพภูตผี “ตามข้ามา!”

เฉินผิงกำมือทั้งสองข้างรอบกระบี่พิฆาตมังกรแน่น แสงสีทองพุ่งไปตามคมกระบี่ ห่อหุ้มตัวเขาด้วยรัศมีอันศักดิ์สิทธิ์

เขาตามหลังราชาจินและฉีเต้าจางไป กระบี่ฟาดฟัน ทุกครั้งที่ตวัดจะสังหารวิญญาณเป็นสิบ เปิดทางสู่บัลลังก์แห่งความมืดที่อยู่ไกลๆ

วิญญาณตัวหนึ่งพุ่งใส่ด้านข้างราชาจิน เฉินผิฟันหนึ่งครั้ง และร่างที่ขาดครึ่งของมันก็สลายเป็นควันก่อนจะตกลงสู่พื้น