หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5419

คมดาบปะทะกันดังเคร้ง! แสงสีทองฟาดฟันหมอกดำ แขนของเฉินเจี้ยนชา แรงกระแทกทำให้เขาถอยหลังไปสองก้าว ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วฝ่ามือ

หวู่ชวงเข้าไปยืนข้างคู่หูของเขา ดาบคู่พุ่งทะยานราวกับงูพิษฉกใส่สีข้างของเฉินผิง

วิชาดาบทั้งสองถักทอเส้นสีดำเป็นโครงตาข่าย ราวกับกรงเหล็กและสายลมที่โอบล้อมเขาไว้

ทว่ากระบี่พิฆาตมังกรกลับดูมีชีวิตเมื่ออยู่ในกำมือของเขา มันฟาดฟันและแทงขึ้นด้านบน หมุนวนเป็นแสงสว่างจ้าจนแสบตา

เฉินผิงเคลื่อนตัวผ่านช่องว่างของตาข่าย ฝีเท้าเบาราวกับเปลวเพลิง พลางมองหาจังหวะโต้กลับ

เฉินผิงบิดตัวหลบในพริบตา ชายชราด้านขวาแทงดาบยาวตรงเข้าที่หัวใจของเฉินผิง แต่ดาบกลับปะทะเพียงอากาศขณะที่เฉินผิงหลบไปด้านข้าง ในจังหวะเดียวกันนั้น เขาฟันใส่ข้อมือของผู้โจมตี บังคับให้ดาบเสียสมดุล ก่อนที่ผู้เฒ่าจะตั้งตัวได้ เท้าของเฉินผิงก็กระแทกเข้าที่อกดังตุบ ผู้เฒ่าเซถอยหลังไปหลายก้าว ซี่โครงสั่นสะท้านจากแรงกระแทก หน้านิ่วด้วยความเหลือเชื่อ

ราชาจินพุ่งผ่านสนามรบตามเส้นทางที่เฉินผิงสร้างให้ เขาพุ่งเข้าใส่มารกลืนวิญญาณบนหลังสิงโต พลังวิญญาณสีทองท่วมท้นดาบของเขาและขยายเป็นวงโค้งแสงสูงตระหง่าน ดาบแสงแตกกระจายกลางอากาศ สับลงมาด้วยพลังหนักหน่วง

มารกลืนวิญญาณบนหลังสิงโตเพียงแค่ยิ้ม เขาสะบัดมือหนึ่งครั้งสร้างโล่ศิลาดำ หมอกรัศมีมารแข็งตัวเป็นเกราะสีดำดุจหิน แรงปะทะสั่นสะเทือนไปทั่วทุ่ง ดาบสีทองระเบิดออกราวกับเศษกระจกแตกละเอียด แรงสะท้อนกลับซัดราชาจินไปด้านหลัง รองเท้าลื่นไถลบนพื้น เลือดของเขาสูบฉีดจนได้รสคาวในปาก

“พลังของเจ้ามีเท่านี้หรือ?” มารกลืนวิญญาณเยาะเย้ยพลางตวัดดาบของตัวเอง ริ้วพลังดาบสีดำสนิทพุ่งออกมาจากปลายดาบ โค้งงอราวกับงูพิษ พุ่งใส่ส่วนท้องที่ไร้การป้องกันของราชาจิน

ราชาจินพลิกตัวไปด้านข้าง ริ้วสีดำฉกใส่ชุดเกราะ เสื้อคลุมของเขาขาดเผยให้เห็นเกราะอกสีเข้มที่อยู่ข้างใต้