หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5431

เฉินผิงใช้รัศมีมารที่เคยซึมซับ ปลอมตัวเป็นผู้บำเพ็ญเพียรมาร เขาก้าวไปยังประตูพร้อมราชาจินและหลิงเย่ว

ยามเฝ้าประตูจ้องมองพวกเขาด้วยสายตาสงสัย เมื่อเห็นรัศมีมารที่แผ่ออกมาก็หลีกทางให้

ความเสียหายภายในเมืองยิ่งเลวร้าย ท้องถนนว่างเปล่า ผู้บำเพ็ญเพียรมารเดินไปทั่ว ร้านค้าริมถนนปิดสนิท หน้าต่างและประตูผุพัง

พวกเขาเดินไปตามถนนจนกระทั่งตำหนักหลังใหญ่ปรากฏขึ้น ตำหนักแห่งนี้เคยเป็นจวนเจ้าเมือง ซึ่งตอนนี้ถูกตำหนักวิถีมารครอบครอง

ผู้บำเพ็ญเพียรมารหลายสิบคนถือดาบเฝ้าทางเข้า คอยจ้องมองบริเวณโดยรอบ

“ผู้บำเพ็ญเพียรที่ถูกจับตัวมาก่อนหน้านี้คงถูกขังไว้ข้างใน” เสียงของเฉินผิงเบาลง แต่ยังแฝงความเชื่อมั่น

ขณะเดียวกัน ผู้บำเพ็ญเพียรมารเดินผ่านประตูตำหนักออกมาพร้อมถือรายชื่อนักโทษ แล้วกล่าวว่า “ตามคำสั่งของมารกลืนวิญญาณ เชลยศึกทั้งหมดที่ถูกจับกุมในวันนี้จะต้องถูกต้อนไปยังแท่นบูชาด้านหลัง เริ่มพิธีกรรมได้”

ทหารยามในชุดเกราะสีดำคำนับ จากนั้นก็หันหลังเดินไปยังห้องขัง คบเพลิงส่องสว่างในอากาศยามค่ำคืน

เฉินผิง หลิงเย่ว และราชาจินต่างมองหน้ากัน เดินตามหลังทหารยามโดยไม่พูดอะไร

พวกเขาค่อยๆ ไปตามทางเดินหิน จนกระทั่งได้กลิ่นฟางชื้นๆ และกลิ่นโซ่เหล็กของคุกใต้ดิน เสียงสะอื้นและสบถที่ผสมกันดังมาจากภายใน

ประตูเปิดออก ทหารยามจับผู้บำเพ็ญเพียรที่อ่อนแรงทุกคนให้เดินเรียงแถว บังคับให้พวกเขามุ่งหน้าไปยังลานด้านหลัง

พวกเฉินผิงสามคนเดินปะปนอยู่กับทหารยาม ก้มหน้าลง ดวงตาตื่นตัวขณะที่พวกเขาสำรวจรอบๆ

ลานภายในมีแท่นบูชาขนาดใหญ่ที่สลักด้วยอักขระน่าขนลุก อักขระเหล่านั้นเปล่งแสงสีดำที่แฝงด้วยรัศมีชั่วร้าย

ผู้บำเพ็ญเพียรจำนวนหนึ่งจากตำหนักวิถีมารล้อมรอบแท่นบูชา ถือเครื่องรางและพึมพำขณะเตรียมพิธีกรรม

“แย่แล้ว” ราชาจินกระซิบแผ่วเบา แววตาตื่นตระหนก “พวกมันกำลังเริ่มพิธีกรรม!”

เฉินผิงสูดหายใจเข้าและตั้งสติ จากนั้นก็ส่งสัญญาณ หลิงเย่วและราชาจินพยักหน้า มือของทั้งสามคนขยับเป็นหนึ่งเดียว

ปราณดาบสีทองระเบิด พลังวิญญาณสีม่วงแผ่กระจาย และหอกแสงสีขาวบริสุทธิ์พุ่งทะยาน แทงทะลุเหล่าผู้บำเพ็ญเพียรแห่งตำหนักวิถีมาร