หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5448

เหล่านักรบตามหลังแสงของหลิงซื่อไปเรื่อยๆ เข้าสู่ใจกลางพระราชวัง

ทุกย่างก้าวไปข้างหน้าคือการเผชิญกับเส้นใยสูบวิญญาณและกลิ่นควันพิษกัดกร่อน ลำบากราวกับลุยเศษแก้ว

พื้นเต็มไปด้วยศพของผู้บำเพ็ญเพียร ใบหน้าซีดเซียว ดวงตาเบิกกว้าง ริมฝีปากบิดเบี้ยวด้วยความหวาดกลัว

วิญญาณของพวกเขาถูกมารกลืนวิญญาณชิงไป ร่างกายเหลือเพียงเปลือกว่างเปล่า

หลิงเย่วจ้องมองศพ หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยความโกรธแค้น

เธอผู้เป็นหมอหลวงแห่งแคว้นเฉินมีความสามารถที่จะช่วยพวกเขาได้ บัดนี้ทำได้เพียงมองดูผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านั้นถูกมารสังหาร

“พวกเขาคือผู้บำเพ็ญเพียรแห่งแคว้นเฉิน” ราชาจินกระซิบด้วยหัวใจแตกสลาย

สายตาของเขามองชุดอันคุ้นเคยเหล่านั้น “พวกเขาคือวีรบุรุษผู้เสียสละตนเพื่อปกป้องนครหลวง...”

นิ้วของเฉินผิงกำด้ามกระบี่พิฆาตมังกรแน่น แสงสีทองพุ่งพล่านล้อมรอบเขาด้วยความแค้น และแววตาของเขามีประกายสังหาร

ภาพผุดขึ้นในความทรงจำ แม่ทัพโจวสละชีวิต ชาวเมืองผู้บริสุทธิ์ถูกผู้บำเพ็ญเพียรมารเข่นฆ่า และความโกรธแค้นในใจเฉินผิงร้อนแรงยิ่งกว่าเพลิง

มารกลืนวิญญาณกระบี่ของฉันจะตัดหัวของแก

เขาสาบานอยู่ในใจ เฉินผิงก้าวเดินต่อไป รองเท้ากระทบกับพื้นหินที่แตกร้าว

เสียงระเบิดดังสนั่นดังกึกก้องเบื้องหน้า รัศมีอันทรงพลังและเก่าแก่ทะลักออกมาจากภายใน พระราชวังทั้งหลังสั่นสะเทือน เสาและโคมไฟระย้าสั่นไหวคล้ายจะพังทลายลงมา

หลิงซื่ออุทาน “ไม่นะ ท่าไม่ดีแล้ว!” เธอพูดออกมาด้วยความกังวล “กายเนื้อของเขากำลังแข็งแกร่งขึ้น!” เสียงสั่นสะท้านด้วยความกลัว ราวกับเธอสัมผัสได้ถึงความร้ายแรงที่กำลังจะเกิด

เสียงตะโกนปลุกเร้าให้ทุกคนตื่นตัว เฉินผิง ราชาจิน และคนอื่นๆ พุ่งไปข้างหน้า พวกเขาไล่ตามรัศมีอันน่าสะพรึงกลัวที่เดือดพล่านในวัง

พวกเขาวิ่งเข้าไปพร้อมหายใจเฮือก อากาศให้ความรู้สึกหนาวเหน็บ

ที่ใจกลางพระราชวัง มารกลืนวิญญาณลอยอยู่กลางอากาศราวเทวรูปอันน่าสะพรึงกลัว เส้นใยสีดำเลื้อยจากร่างของเขา ผูกติดกับโถสีดำนับพันที่เรียงรายเป็นแถวอยู่เบื้องล่าง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน