หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5449

"ฮ่าๆๆ! รู้สึกกลัวขึ้นมาแล้วล่ะสิ"

มารกลืนวิญญาณเงยหน้าหัวเราะดังลั่นจนเพดานสะเทือน "แต่ก็สายไปแล้ว!" เขาคำรามและพุ่งใส่หลิงซื่อ รัศมีมารบนฝ่ามือของเขาดำมืดและเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆจนราวกับราตรีมาเยือนท้องพระโรง

ราชาจินเฉินผิงกับคนอื่นๆรับพุ่งเข้าไปเพื่อโต้กลับพลังวิญญาณสีทองผสานกับปราณเซียนสีขาวและสายฟ้าสีม่วง แล่นผ่านบนพื้นเข้าหามารกลืนวิญญาณ

มารกลืนวิญญาณยิ้มเยาะ "ฝีมือเท่านี้น่ะหรือ?" ควันดำมืดโชยออกมาจากร่างของเขาและกลืนกินการโจมตีผสาน

ตูม!

ระเบิดดังก้องเหมือนเสียงปืนใหญ่คลื่นกระแทกซัดไปทั่วจนทุกคนแทบยืนไม่อยู่ ต่างยืนซวนเซด้วยสีหน้าซีดเผือด

อกของหลิงซื่อถูกกระแทกอั่ก!

เลือดพุ่งออกมาจากปากเมื่อหลิงซื่อเกือบจะล้มลง

เธอรู้ว่ามารกลืนวิญญาณร้ายกาจแต่ไม่นึกว่าจะแข็งแกร่งขนาดนี้ พวกเขาที่ลงมือร่วมกันสภาพไม่ต่างกับมดแมลงเผชิญภูเขา

เสียงหัวเราะเหี้ยมเกรียมของมารกลืนวิญญาณยังไม่หยุด "เป็นอะไรไป หลิงซื่อ? ท่านเจ้าตำหนักผู้เก่งกาจเจ้ายกมือแทบไม่ขึ้นด้วยซ้ำ"

หลิงซื่อเอามือเช็ดปากพร้อมขบกรามพลังวิญญาณสีเขียวแผ่ออกมาจากมือเธอผุดลุกขึ้นพร้อมเสียงตะโกนแน่วแน่

มารกลืนวิญญาณคำราม "โง่เง่า" ลำแสงรัศมีมารร้อนระอุยิงออกมาจากฝ่ามือของเขา

ตูม!เสียงดังสนั่นราวอุกกาบาตตก

แรงระเบิดอัดเข้าที่อกของหลิงซื่อเธอปลิวกระแทกพื้นเหมือนหุ่นเชิดที่ถูกตัดสายเลือดพุ่งกระฉูดออกมาจากปากของเธออีกครั้ง

"ท่านเจ้าตำหนัก!" เฉินผิงตะโกนและกระโจนเข้าไปแต่คลื่นควันดำลอยขึ้นมาและผลักเขากลับไปก่อนจะถึงตัวเธอ

มารกลืนวิญญาณยิ้มกว้าง "ถึงตาของเจ้าแล้ว พวกสวะ" เขาหันไปมองเฉินผิงราชาจินและคนอื่นๆ ที่หวาดหวั่น

ความกลัวอบอวลทั่วห้อง

พวกเขาได้สัมผัสความหวังแค่ไม่นานตอนนี้กลับรู้สึกเหมือนถูกขังในวังที่กำลังจะกลายเป็นสุสาน

จะยอมแพ้ไม่ได้!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน