หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5451

"เฉินผิง-"

จื่อหยวนเสียงสั่นด้วยความกลัว ขาไม่ยอมขยับทั้งที่พลังมหาศาลกำลังสะเทือนพระราชวัง

"นั่นไม่ใช่เฉินผิง" หูหม่าซือพึมพำพร้อมกระชากแขนของเธอ "ขืนเข้าไปจะเป็นตัวถ่วงเปล่าๆหนีตอนที่ยังมีโอกาสดีกว่าเขาเอาตัวรอดได้"

ราชาจินฉีเต้าจางหลิงเย่วรับรู้ถึงความเร่งด่วนและหันกลับไปที่ทางเข้า

พวกเขาหนีออกจากวังพร้อมกันด้วยหัวใจที่เต้นระทึกต่างภาวนาให้ปีศาจในร่างเฉินผิงเอาตัวรอดจากหายนะครั้งนี้ได้

"อย่าคิดว่าจะได้ออกไปจากที่นี่!" เสียงคำรามต่ำๆของมารกลืนวิญญาณที่เต็มไปด้วยความอาฆาตดังขึ้นในท้องพระโรงดังก้องในพระราชวังที่ใกล้ถล่ม

เขากำลังจะไล่ตามทว่าเฉินผิงเข้าขวางตรงหน้าพร้อมกระบี่พิฆาตมังกรฟาดฟันขัดขวางด้วยเสียงที่ดังราวระฆัง

จ้าวมารสีชาดบงการร่างของเฉินผิงอย่างลื่นไหลควันดำเลื้อยรอบตัวเฉินผิง ดวงตาของเขาฉายแสงสีแดง

ลมหายใจของเขาแผ่รัศมีอันโหดเหี้ยมที่สาบสูญไปนานแผ่กดดันรัศมีของมารกลืนวิญญาณคบไฟรอบๆ สั่นไหว

"จ้าวมารสีชาด เจ้าอยากตายนักหรือยังไง?" มารกลืนวิญญาณตะโกนท้าทาย

แววตาของมารกลืนวิญญาณแฝงด้วยความเหยียดหยามขณะมองเฉินผิงที่อยู่ตรงหน้า

เขาไม่เคยลืมตำนานของจ้าวมารสีชาดผู้เคยอาละวาดไปทั่วชั้นเก้าแม้ตอนนี้จะเหลือเพียงเสี้ยววิญญาณก็ไม่ควรประมาท

"อยากตายงั้นหรือ?" เฉินผิงหัวเราะเสียงต่ำๆ "มารกลืนวิญญาณศึกระหว่างเรายังไม่เคยได้สะสางคืนนี้เป็นโอกาสดี"

เขาหายไปท่ามกลางริ้วพลังสีดำและสีทอง

วินาทีถัดมาเขาไปโผล่ข้างหลังมารกลืนวิญญาณกระบี่พิฆาตมังกรแหวกอากาศสู่หลังของอีกฝ่าย

รัศมีมารสีดำสอดประสานกับพลังวิญญาณสีทองของเฉินผิงสร้างหอกสีทองตัดสีดำมืด

มารกลืนวิญญาณหน้าถอดสีไม่คาดคิดว่าจ้าวมารสีชาดจะเร็วขนาดนี้เขารีบหันกลับไปและปลดปล่อยรัศมีมารทรงพลังสร้างเกราะสีดำรอบตัวเพื่อรับการโจมตีของเฉินผิง

เคร้ง!