หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 5474

อันตรายในชั้นเจ็ดนั้นยิ่งกว่าทุกสิ่งในชั้นหก แต่เขาไม่มีทางลือก

สำหรับเขา มิตรภาพสำคัญกว่าชีวิต

"ท่านจ้าวมาร ผมตามเขาไปที่ชั้นเจ็ดดีไหม?" เขาถามจ้าวมารสีชาดด้วยน้ำเสียงมุ่งมั่น

"ตัดสินใจเองเถอะ" จ้าวมารสีชาดตอบ เสียงของเขาเหมือนพูดมาจากไกลๆ "อย่าลืมว่าชั้นเจ็ดอันตรายกว่าชั้นหกมาก แต่ดูจากระดับพลังของเจ้าในตอนนี้ เจ้าน่าจะพอเอาตัวรอดได้ ขอแค่ไม่บังเอิญไปเจอพวกตัวอันตราย"

เฉินผิงพยักหน้า "เข้าใจแล้ว"

เขายังไม่ได้ลองใช้พลังขั้นเซียนโลการะดับห้าในการต่อสู้จริง แต่ก็มั่นใจว่ารับมือขั้นเซียนปุถุชนระดับสามได้

เขาคิดว่าผู้บำเพ็ญเพียรส่วนใหญ่ในชั้นเจ็ดอยู่ที่ราวๆ ขั้นเซียนปุถุชนระดับห้า ถ้าโชคชะตาไม่พาซวย เขาก็น่าจะเอาตัวรอดได้

และถ้าขึ้นไปถึงชั้นแปด เขาก็จะได้พบหลิงซื่อ คนที่ทำให้เขาวางใจได้ไม่ว่าชั้นแปดจะอันตรายสักแค่ไหน

ราชาจินขมวดคิ้วด้วยความกังวล แสงไฟสะท้อนใบหน้าขณะที่เขาเข้ามาหาเฉินผิง "เฉินผิง เจ้าคิดจะไปที่ชั้นเจ็ดจริงหรือ?"

เฉินผิงสูดลมหายใจยาว แววตาของเขามุ่งมั่น "จริง ผมจะไม่ปล่อยให้หูหม่าซือไปเสี่ยงอันตรายคนเดียว"

ราชาจินเบาเสียง ทว่าก็ยังมีความน่าเกรงขาม "หากเจ้าตัดสินใจแล้ว ข้าก็จะไม่รั้ง แต่จงระวังตัว ชั้นเจ็ดนั้นกว้างใหญ่กว่าที่เห็น พลาดครั้งเดียวอาจจบสิ้น"

เฉินผิงพยักหน้าเข้าใจ "ผมจะระวัง"

แสงสีทองส่องบนฝ่ามือของเฉินผิง แสงเจิดจ้าฉีกมิติเปิดช่องว่างขึ้น ประตูสู่ชั้นเจ็ด

ด้วยระดับบำเพ็ญเพียรของเขาในตอนนี้ การเปิดประตูมิติไม่ใช่เรื่องยาก

เขาโบกมือให้ราชาจิน แล้วเดินเข้าไปในประตูโดยไม่หันหลังกลับ

เฉินผิงไม่ได้บอกลาหลิงเย่วกับจื่อหยวน ซึ่งคงอ้อนวอนไม่ให้ไป หรืออาจจะรั้งเขาไว้

เขารู้นิสัยพวกเธอดี เขาคงโดนบีบให้สัญญากับพวกเธอว่าจะกลับมา

จนถึงตอนนี้ เขาก็ยังไม่หายเพลียจากพวกเธอ

ภายในประตูมิติ ลมหายใจของเขามั่นคง ความสามารถของเขาน่าจะอยู่รอดในชั้นเจ็ดได้ ไม่มีอะไรต้องกังวล