เฉินผิงยิ้มออกมาโดยที่ไม่ได้พูดอะไร เขาไม่ได้ตระหนักเลยว่าสมรรถภาพร่างกายของเขาได้เพิ่มขึ้นมาจนถึงขั้นนี้ ฉันคิดว่ายายาทลายร่างที่หลงอู่ให้ฉันมา มันดีกว่ายาฟื้นกำลังของฉันเป็นร้อยเท่า
“ตอนนี้พวกชายชุดดำนั่นก็ได้ถูกจับกุมแล้ว คุณจะกลับไปหงเฉิงเลยหรือเปล่า คุณเฉิน? ผมสามารถหาคนไปส่งคุณได้นะ” จ้าวอู๋ฉีเสนอความช่วยเหลือ
“ขอบคุณมากท่านนายพลจ้าว แต่ไม่จำเป็นหรอกครับ ผมตั้งใจว่าจะอยู่ที่นี่ต่ออีกสักหน่อย ไว้เดี๋ยวผมเรียกแท็กซี่เองถ้าผมตัดสินใจจะกลับบ้าน”
การปรากฏตัวของเจ้ากระทิงและหลงอู่ทำให้เฉินผิงเปลี่ยนใจ เขาต้องการอยู่ที่จิงตูอีกสักพัก ใครจะรู้? บางทีฉันอาจจะได้พบกับผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ ความตั้งใจเดียวของฉันคือการสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับต้นกำเนิดของตัวเอง
“ถ้าเช่นนั้น ระวังตัวด้วย คุณเฉิน พวกตระกูลฉินคงไม่ยอมปล่อยคุณไปง่ายๆ ถ้าหากว่าคุณต้องการความช่วยเหลืออะไร โปรดบอกผมมาได้เลย” จ้าวอู๋ฉีกล่าวเตือน
“ขอบคุณมาก” เฉินผิงตอบพร้อมรอยยิ้ม
หลังจากออกมาแล้ว เฉินผิงกลับไปที่โรงแรมของเขาแล้วนอนพักอยู่บนเตียง เขานึกถึงเหตุการณ์ที่ได้เผชิญหน้ากับเจ้ากระทิงและหลงอู่ ใช่ พวกเขาทั้งสองเป็นชายที่แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่ฉันเคยพบมาตลอดทั้งชีวิตของฉัน
อีกทางด้านหนึ่งฉินเสี่ยวเทียนแห่งตระกูลฉินกำลังเต็มไปด้วยความโกรธแค้น หลังจากที่เขาได้รับรายงานจากพ่อบ้าน
“ไอ้พวกขยะ! ไอ้พวกไร้ประโยชน์ ไอ้พวกงี่เง่าจากหมู่บ้านหม่าวช่างไร้ประโยชน์สิ้นดี ไม่อยากจะเชื่อว่าพวกมันจะแพ้ ทั้งๆ ที่ห้าต่อหนึ่งเนี่ยนะ!”
ฉินเสี่ยวเทียนโกรธจัดจนทุบโต๊ะเสียแหลกละเอียด
“คุณฉินได้โปรดฟังผมก่อนครับ ผมคิดว่าพวกเขาไม่ได้ทำพลาดเรื่องการฆ่าเฉินผิง แต่เป็นเพราะเฉินผิงมีคนคอยช่วยเหลือ แหล่งข่าวของผมสืบทราบมาว่า จ้าวอู๋ฉีได้ส่งคนของเขาเข้าปิดล้อมจงเหมียนเหยียนและคนอื่นๆ ถึงขนาดที่ว่าเขาพาพลแม่นปืนไปด้วย ไม่เช่นนั้น เฉินผิงไม่มีทางที่จะชนะการต่อสู้นี่ได้เด็ดขาด” พ่อบ้านอธิบาย
แค่ในจิงตู เฉินผิงมีทั้งกระทรวงยุติธรรม ตระกูลไป๋ และฉางหยวนจุนแห่งสำนักหลิ่วฉางคอยปกป้องเขา ทำให้ฉินเสี่ยวเทียนต้องระมัดระวังมากขึ้นในการโจมตีเฉินผิง ดูท่าแล้วฉันคงต้องรอจนกว่าฉินเซียวหลินฝึกฝนสำเร็จเสียก่อนถึงจะหารือเรื่องนี้ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...