หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 63

เฉินผิงพาหวังหันหันกลับบ้าน พบว่าหวังฉั่งเฟิ่งกำลังคุยอยู่กับพ่อแม่ภายในบ้านนั่นเอง ที่แท้เฉินผิงอยากให้หวังหันหันสงบอารมณ์ลงได้ก่อนแล้วค่อยกลับบ้าน อย่างนี้ก็ถูกจับได้ทันที!

เมื่อเห็นเฉินผิงกับหวังหันหันกลับบ้านด้วยกัน หวังฉั่งเฟิ่งรวมถึงเฉินเป่ากั๋วต่างก็ชะงักไป มีแค่ถังหงอิงที่ไม่เห็น อีกยังพูดอย่างเรียบๆ ว่า “เฉินผิง แกกลับมาแล้วเหรอ ทำไมถึงได้กลับดึกแบบนี้”

เฉินเป่ากั๋วดึงแขนของถังหงอิงที่อยู่ด้านข้าง “เฉินผิงกลับมากับหันหันน่ะ สองคนกลับมาด้วยกัน...”

ขณะที่พูดประโยคนี้ ใบหน้าของเฉินเป่ากั๋วก็เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เมื่อถังหงอิงได้ยิน ก็ยิ้มหน้าบานพร้อมพูดว่า “เฉินผิง เจ้าเด็กคนนี้ แกไปหาหันหัน ก็บอกพวกเรามาตรงๆ ก็พอ ต้องมาทำลับๆล่อๆไปหา อยากจะเซอร์ไพรซ์พวกเราเหรอ”

เฉินผิงหมดคำพูด อยากที่จะพูดอธิบาย แต่กลับไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไร!

ตอนนี้มีเพียงหวังฉั่งเฟิ่งเห็นว่าสีหน้าของหวังหันหันไม่สู้ดี แถมยังร้องไห้มาอีก ดังนี้คิ้วของเธอขมวดขึ้นเล็กน้อย “หันหัน ไม่ใช่ว่าแกทำล่วงเวลาเหรอ”

คำถามเป็นชุดของหวังฉั่งเฟิ่ง ถามจนหวังหันหันลนลาน จนไม่รู้ว่าจะตอบคำถามอย่างไร

“ป้าหวัง หันหันไม่ได้ทำโอทีครับ เธอไปดื่มเหล้ากับเพื่อนร่วมงาน สุดท้ายพวกนั้นเอาแต่รินเหล้าให้เธอดื่มไม่หยุด ผมไปเจอเข้า ก็เลยพาหันหันกลับมา!”

เฉินผิงสร้างเรื่องโกหกอย่างเร็วจี๋

หวังฉั่งเฟิ่งได้ยิน ก็รีบลุกขึ้นมาสำรวจร่างกายของหวังหันหัน ดวงตาเต็มไปด้วยความเป็นห่วงพร้อมเอ่ยว่า “เพื่อนร่วมงานอะไรของพวกแกกัน รู้ว่าแกดื่มไม่เป็น ยังรินเหล้าให้แกดื่มอีก เกินไปนักเชียว...”

เห็นแม่ของตนเป็นห่วงแบบนี้ หวังหันหันก็อดทนไม่ไหวแล้ว กอดหวังฉั่งเฟิ่งแล้วร้องไห้ออกมา!

หวังฉั่งเฟิ่งปลอบหวังหันหันอยู่ด้านข้าง “หันหัน ถ้าหากว่าทำงานไม่มีความสุข พวกเราก็เลิกทำ เพื่อนร่วมงานอะไรกัน...”

หวังฉั่งเฟิ่งนึกว่าหวังหันหันถูกเพื่อนร่วมงานรังแก ในใจก็รู้สึกแย่!

อย่างไรเสียหวังหันหันเพิ่งทำงานได้ไม่นาน ยังนับว่าเป็นเด็กใหม่ บริษัทหลายที่ก็ชอบรังแกเด็กใหม่!

“ใช่แล้ว หันหันเธอย่าร้องเลย อย่างมากแค่พวกเราไม่ทำ พรุ่งนี้ลุงเฉินของเธอจะให้คนช่วยเฉินผิงหางาน ให้เขาช่วยหาของเธอไปพร้อมกัน พวกเราเราจบมหาวิทยาลัย กลัวไม่มีงานทำอะไรกัน...”

ถังหงอิงไม่รอฟังเฉินผิงพูดจบ ก็เดินจากไป!

เฉินผิงรู้สึกเหลืออดอยู่บ้าง เขามองหวังหันหันเป็นเหมือนน้องสาวมาตลอด ไม่มีความรู้สึกเชิงชู้สาวเลยสักนิด ในตอนนี้เขาไม่รู้ว่าจะคุยกับพ่อแม่อย่างไรแล้ว!

หลังจากที่ส่ายหัวอย่างอดไม่ได้แล้ว เฉินผิงก็กลับไปที่ห้องของตัวเองเพื่อนอนหลับ ผานหลงวานคงไปไม่ได้สักระยะนึง เขากลัวพ่อแม่จะโมโห

เช้าวันต่อมา ถังหงอิงก็ตะโกนเรียก “เฉินผิง รีบตื่นได้แล้ว แต่งตัวดีๆหน่อย อย่าทำตัวให้ดูสกปรกล่ะ ลุงซุนของแกตั้งใจลางานหนึ่งวันเพื่อพวกเราเลยนะ!”

“ทราบแล้วครับ...”

เฉินผิงลืมตาแล้วพูดขึ้น!

ทานมื้อเช้าอย่างเรียบง่าย ทั้งสามคนก็รีบออกเดินทาง แล้วเรียกรถแท็กซี่ เพื่อไปบ้านของซุนฝูไห่!