เฉินผิงขมวดคิ้วหลังจากอ่านข้อความ จำนวนของยาอายุวัฒนะและศิลาวิญญาณกำลังลดลง ด้วยความสามารถที่เพิ่มขึ้นของเขา เขาจึงต้องการพลังที่มากขึ้น
หลังจากฉีกกระดาษโน้ตออกเป็นชิ้นๆ เฉินผิงก็เดินเข้าไปในบ้าน เขาตั้งใจที่จะอาบน้ำและพักผ่อน แต่แล้วซูอวี่ฉีก็โทรเข้ามา
เฉินผิงรับสายในทันที “ซูอวี่ฉีเหรอ? ทำไมเธอถึงโทรมาเอาป่านนี้?”
มันเริ่มมืดแล้ว ซูอวี่ฉีไม่เคยโทรหาเขาค่ำขนาดนี้
“ถ้าฉันไม่โทรหาคุณ คุณก็คงจะไม่บอกฉันสินะว่ากลับมาแล้ว คุณไม่อยากจะเจอฉันสินะ ฮึ? หรือว่าคุณแอบซ่อนผู้หญิงคนอื่นเอาไว้ในบ้านและคุณก็ไม่อยากให้ฉันรู้เรื่องนี้ใช่มั้ย?” ซูอวี่ฉีโวยวาย
“เธอรู้ได้ยังไงว่าฉันกลับมาแล้ว?” เฉินผิงประหลาดใจ เขาไม่ได้บอกเธอว่าเขากลับมาแล้วเพราะเขาต้องการพักผ่อน ศึกครั้งล่าสุดกับสี่เพชรพยัคฆ์ทำให้เขาสูญเสียพลังไปมาก
“ฮ่า! คุณคิดว่าฉันจะไม่รู้ถึงแม้ว่าคุณไม่พูดอะไรอย่างนั้นเหรอ? ฉันมีสายสืบอยู่ทั่วอ่าวพันหลง! คุณไม่มีทางปิดบังฉันได้หรอกนะ!” ซูอวี่ฉีเย้ย
เฉินผิงยิ้มอย่างยอมจำนน ต้องมีคนเห็นการกลับมาของฉันและแจ้งเรื่องนี้กับซูอวี่ฉีเป็นแน่
“ไม่หรอก ทำไมฉันต้องปิดบังเธอด้วย? ฉันแค่อาบน้ำเสร็จก่อนแล้วแค่โทรหาเธอ ฉันไม่สามารถไปหาเธอได้ทั้งที่ตัวเหม็นแบบนี้ จริงมั้ย?”
“ฉันไม่เชื่อคุณหรอก!” ซูอวี่ฉีพูดกึ่งติดตลก “คุณต้องไปเจอกับผู้หญิงอื่นที่จิงตูและลืมฉันไปแล้วสินะ”
“ถ้าเธอไม่เชื่อฉัน งั้นฉันวางสายแล้วนะ ฉันจะไปนอน ฉันเหนื่อยมาก...”
เฉินผิงไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับซูอวี่ฉี เขารู้ดีว่าเธอล้อเล่น
“ห้ามวางสายนะ! ฉันจะไปหาคุณที่บ้านตอนนี้ อย่าเพิ่งรีบนอนนะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...