จากนั้นเขาก็แตะที่บ่าของยูดง “ยูดง พิจารณาตัวเองเสียบ้าง ฉันบอกแล้วว่าอย่าก่อเรื่อง แต่แกก็ไม่ฟัง วันนี้แกถึงได้โดนสอนมวยเข้าแล้ว ฉันพูดถูกไหม?”
ใบหน้าของยูดงแดงก่ำ เขาก้มหน้าอย่างอับอาย
เฉินผิงที่ถอยหลังไปหลายเมตรทรงตัวได้แล้ว เขาเงยหน้ามองซูฉางเซิง
เขารู้ตัวว่าคงสู้ชายแก่คนนี้ไม่ได้ เขาหยุดเฉินผิงไว้ได้อย่างไม่ยากเย็น
“พวกคุณวางแผนจะรุมโจมตีผมเหรอครับ?”
แม้จะรู้ว่าซูฉางเซิงแข็งแกร่งเพียงใด เฉินผิงก็ไม่ยอมอ่อนข้อ
“เดี๋ยว เข้าใจผิดแล้ว ฉันจะไปรังแกคนที่อ่อนแอกว่าได้ยังไง? ขืนใช้พลังไล่ต้อนคนที่ด้อยกว่าก็เสียชื่อหุบเขายากันพอดี” เขารีบแนะนำตัว “ฉันชื่อซูฉางเซิงผู้อาวุโสแห่งหุบเขายา ส่วนเขาคือยูดง เป็นศิษย์คนหนึ่งของเรา เราไม่ได้มีเจตนาแอบแฝงตอนที่มาที่นี่ ไม่ได้ตั้งใจจะมาขโมยยาของนาย หวังว่านายจะเข้าใจ อีกอย่างฉันยังไม่ได้รู้ชื่อของนายเลย คงจะดีถ้าเราได้แลกเปลี่ยนความรู้เรื่องการกลั่นยา”
พอเห็นว่าซูฉางเซิงดูจริงใจ เฉินผิงก็ตอบเขา “ผมชื่อเฉินผิง ถึงผมจะมีความรู้เรื่องกลั่นยา แต่ผมก็ไม่ใช่คนที่ทำยานี้”
เขาไม่ได้โกหก จากความสามารถของเขาคงจะยังสร้างยาล้างไขกระดูกแบบนี้ไม่ได้
“โอ้ ฉันยังคิดไม่ออกเลยว่าคนหนุ่มอย่างนายมียาระดับสูงแบบนี้ได้ยังไง ก็ดูสมเหตุสมผลที่นายไม่ได้เป็นคนกลั่นยาพวกนี้” ซูฉางเซิงพยักหน้าช้าๆ
แต่ทันใดนั้นเขาก็นิ่งอึ้ง แล้วหันไปถามเฉินผิงอย่างสงสัย “นะ นายชื่ออะไรนะ?”
“เฉินผิงครับ” เฉินผิงเลิกคิ้วอย่างสับสน ไม่แน่ใจว่าซูฉางเซิงจะถามชื่อเขาอีกทำไม
“นายคือคนที่จะประลองกับฉินเซียวหลินในวันพรุ่งนี้หรือเปล่า?” ยูดงถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...