เข้าสู่ระบบผ่าน

หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 676

กระนั้นก็ไม่ใช่ทุกคนจะสงบใจได้เหมือนไป๋เสี่ยวซาน โดยเฉพาะกู่เวิ่นเทียนกับซูเหวินจงที่ดูเป็นกังวล เขารู้ว่าเฉินผิงน่าเกรงขามขนาดไหน แต่ก็ยังไม่รู้ตัวตนจริงๆ ของเขา

“พ่อคะ ทุกคนมาทำอะไรกันที่นี่?” ซูอวี่ฉีถาม

เธอกับกู่หลิงเอ๋อร์ที่รีบเร่งมาเห็นแต่ผู้คนกำลังรอด้านนอกคฤหาสน์

“เฉินผิงยังไม่ตื่นเลย เราไม่กล้ารบกวนเขา” ซูเหวินจงอธิบาย

“อะไรนะ? เขายังนอนหลับสบายแบบนี้ได้ยังไง เขามีศึกใหญ่รออยู่ในอีกไม่กี่ชั่วโมงนะ!”

เสียงซูอวี่ฉีปลุกเฉินผิงให้ตื่น

“คุณหนูซู” กู่เวิ่นเทียนรีบขัดซูอวี่ฉี “คุณหนูซูครับ คุณเฉินรู้ว่ามีเรื่องใหญ่รออยู่ เราถึงควรปล่อยให้เขานอนหลับพักฟื้นกำลัง”

เพราะเรื่องนั้นฟังดูมีเหตุผล ซูอวี่ฉีจึงถอยกลับไปเงียบๆ

กระนั้นเฉินผิงก็เดินหาวออกมาจากคฤหาสน์ในไม่กี่อึดใจต่อมา เขาชะงักเมื่อเห็นทุกคนยืนรอกันด้านนอก พอเห็นว่ามีคนมากขนาดไหน เขาก็สงสัยว่าตัวเองนอนหลับได้ยังไง ทำไมถึงไม่รู้ตัวเลย

“ทุกคนมาทำอะไรตั้งแต่เช้าครับ? การประลองมันตอนบ่ายไม่ใช่เหรอ?” เฉินผิงสงสัย

“คุณเฉิน ตอนนี้มีคนจำนวนมากไปที่สนามกีฬาแล้ว คงจะดีถ้าคุณไปทำความคุ้นเคยกับสนามประลองก่อน”

ไป๋เสี่ยวซานพูดขึ้นเป็นคนแรก

“งั้นเหรอ ผมขอล้างหน้าล้างตาก่อนแล้วกัน ระหว่างนี้พวกคุณก็นั่งรอได้เลย”

หลังเฉินผิงอาบน้ำเสร็จ ทุกคนก็ตามเขาไปที่สนามกีฬา

เมื่อเฉินผิงไปถึง เขาก็ต้องตะลึงเมื่อเห็นว่ามีคนแน่นขนัดเต็มสนามกีฬา ตาของเขาเบิกกว้างเพราะไม่คิดว่าจะมีผู้ฝึกยุทธ์มากมายมาดูการต่อสู้ระหว่างเขากับฉินเซียวหลิน บางคนก็เดินทางมาไกลเพื่อชมการประลอง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร