เมื่อดูจากการที่ทุกคนในยุทธภพทั่วโลกนั้นรู้จักหุบเขายาเป็นอย่างดี พวกเขาก็ต่างตกใจกับการเปิดโปงของเฉินผิงเป็นอย่างมาก ที่แย่ไปกว่านั้นก็คือเขาได้กล่าวหาผู้อาวุโสสูงสุดซึ่งๆ หน้า ซึ่งมันไม่ต่างอะไรไปจากการฆ่าตัวตายเลย
อันที่จริง ไป๋เสี่ยวซานกับจ้าวอู๋ฉีต่างก็เหงื่อกาฬแตกด้วยความเป็นกังวลว่าซูฉางเซิงนั้นจะบันดาลโทสะ
ในทางกลับกัน ฉินเซียวหลินกับฉินเสี่ยวเทียนต่างใคร่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้.
“ไอ้เด็กน้อย แกสมควรตายเพราะไปใส่ร้ายป้ายสีหุบเขายา” ยูดงขู่เขาพร้อมสายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธ
“แล้วไงเหรอ? คุณจะโจมตีผมหรือไง? ในฐานที่คุณพ่ายแพ้ต่อผมไปแล้ว คุณไม่มีสิทธิ์มีเสียงจะพูดอะไรได้หรอกนะ” เฉินผิงกล่าวด้วยเสียงเย็นชา
“แก...”
ยูดงโมโหมากเพราะถูกทำให้ขายหน้าต่อหน้าทุกๆ คนเพราะคำที่เฉินผิงพูดออกมา ด้วยความโกรธ เขาจึงจะพุ่งเข้าใส่เฉินผิง
“ยูดง!”
เมื่อรั้งยูดงไว้แล้ว ซูฉางเซิงก็หันมายิ้มให้เฉินผิง “เฉินผิง คุณคงจะเข้าใจเจตนาของเราผิดไป พวกเราไม่ได้ขโมยยาแต่อย่างใดเลย แต่กระนั้น ฉันก็ต้องขอโทษกับความสะเพร่าของเราเมื่อคืนนี้ด้วย”
ในฐานะที่เป็นผู้อาวุโสสูงสุดแห่งหุบเขายา เหตุใดคุณซูจึงต้องขอโทษด้วยล่ะ?
ทุกคนในที่นั้นรวมทั้งเฉินผิงต่างก็ไม่คาดคิดเลยว่าซูฉางเซิงจะแสดงความขอโทษออกมาแบบนี้
และตอนนี้เมื่อซูฉางเซิงได้ขอโทษแล้ว เฉินผิงก็ไม่ถือโทษโกรธเคืองอีกต่อไป
เมื่อสองพี่น้องตระกูฉินเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วนั้น ความกล้าหาญที่มีในตอนแรกของพวกเขาก็ลดลง พวกเขาต่างมึนงงกับความพิเศษของเฉินผิงที่ทำให้คนอย่างซูฉางเซิงถึงกับยอมขอโทษขอโพยเขาได้
ฉินเซียวหลินอึ้งไปทันทีที่ได้ยินคำของซูฉางเซิง นี่เขาจะให้ฉันโดนฆ่าตายงั้นเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...