เฉินผิงดื่มกับหลินเทียนหู่พร้อมเสียงดนตรีดังไปทั่วทั้งบาร์ เมื่อเห็นผู้คนเต้นรำไปกับเสียงดนตรีเช่นนั้น เฉินผิงก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาบ้าง
นับตั้งแต่ออกมาจากคุก เฉินผิงก็ไม่เคยผ่อนคลายสบายใจเท่ายามนี้มาก่อนเลย
“คุณเฉิน ผมเดาว่าคุณต้องเป็นที่ชื่นชอบของสาวๆ แน่เลย” หลินเทียนหู่เอ่ยพลางแสยะยิ้ม
“ฮะ? คุณหมายความว่ายังไง?” เฉินผิงถามด้วยน้ำเสียงสับสน
หลินเทียนหู่ไม่ตอบทว่ากลับขยิบตา เฉินผิงรีบหันไปมองตามตำแหน่งที่หลินเทียนหู่ขยิบตาให้ จนพบหญิงสาวในชุดรัดรูปสีดำที่กำลังจ้องมองมาที่เฉินผิง
เธอมีสีหน้าไม่ยินดียินร้าย และดูแปลกแยกจากผู้คนที่กำลังดิ้นพล่านอยู่รอบตัวเธอ
“ฮะ? เธอยังอยู่อีกเหรอ?”
หลังจากได้เห็นหญิงสาวคนนั้น ดูเหมือนเฉินผิงจะรู้สึกสับสน
หลินเทียนหู่หัวเราะ “คุณเฉิน ผมขอตัวก่อนนะครับ แต่อย่ากลับดึกนักล่ะ อย่างไรเสียก็ยังมีผู้หญิงอีกสองคนรอคุณอยู่ที่บ้าน”
หลินเทียนหู่ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป ในทางกลับกันเฉินผิงก็เดินเข้าไปหาหญิงสาวคนนั้นพร้อมไวน์แดงแก้วหนึ่ง แล้วเขาก็นั่งลงข้างๆ เธอ
“ทำไมคุณยังไม่กลับไปอีก? อยากให้ผมอยู่เป็นเพื่อนไหมล่ะ?” เฉินผิงเอ่ยถามด้วยความสับสน
คำพูดของเขาทำให้หญิงสาวอึ้งงันไปบ้าง จากนั้นเธอก็ยิ้มเผยฟันขาวราวกับไข่มุก ความงามที่เธอครอบครองสามารถทำให้คนทั้งประเทศคุกเข่าให้ได้ แม้แต่เฉินผิงเองก็ถึงกับใจเต้นแรง
“นี่คือวิธีจีบหญิงของคุณงั้นเหรอ?” หญิงสาวเอ่ยถามขึ้นมา
“จีบ? กับใคร? คุณน่ะเหรอ?” เฉินผิงกล่าวพลางหัวเราะ จากนั้นค่อยเอ่ยเสริมขึ้นมาอีกว่า “ผมยังไม่คิดจะฆ่าตัวตายหรอกนะ ดังนั้นย่อมไม่มีทางที่ผมจะจีบคุณหรอก ยิ่งไปกว่านั้นคุณก็ควรจะเลิกใช้มนตรามหาเสน่ห์แบบนั้นได้แล้ว มันไม่ได้ผลกับผมหรอก”
หลังจากนั้นเขาก็เดินออกมาจากบาร์ แววตื่นตระหนกวูบผ่านดวงตาของหญิงสาว เธอรีบไล่ตามเขาไป
เฉินผิงเดินอยู่ข้างหน้า ขณะที่หญิงสาวตามหลังมาอย่างกระชั้นชิด
“คุณจะตามผมมาทำไม? เลิกคิดเรื่องที่จะมาพักที่บ้านผมไปได้เลย แฟนผมอยู่ที่นั่น” เฉินผิงกล่าวโดยไม่ระงับสติอารมณ์
เฉินผิงกลอกตามองหญิงสาว ให้ตายสิ ผู้หญิงคนนี้ช่างแสดงแนบเนียนเสียจริงเชียว มาถึงขั้นนี้แล้วเธอน่าจะไปเป็นดาราให้รู้แล้วรู้รอดไปเสียเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...